Wiktor Suworow promował w Warszawie swoją najnowszą książkę pt. "Ostatnia defilada". To ostatni tom cyklu powieści zapoczątkowanego "Lodołamaczem", a kontynuowanego w książkach "Dzień +M+" i "Ostatnia republika".
W "Lodołamaczu" Suworow wysunął tezę, że plan "Barbarossa" i uderzenie Hitlera na Związek Radziecki uprzedziły jedynie o kilka dni inwazję Stalina na III Rzeszę i marsz Armii Czerwonej w głąb Europy. Zdaniem Suworowa, Stalin był wyznawcą tezy, że istnienie ZSRR zależy od stałego rozszerzania terytorium kraju. "Tę tezę forsował już Lenin, który powtarzał, że albo komunizm rozleje się po całym świecie, albo ZSRR zginie" - mówił Suworow.
Jego zdaniem, wojna była Stalinowi w 1941 roku potrzebna i atak na hitlerowskie Niemcy był przez radzieckich strategów planowany. Dramatyczne straty Armii Czerwonej w pierwszych miesiącach wojny, według Suworowa wynikały nie tyle z zaskoczenia ZSRR, co z dramatycznego niedoszacowania sił niemieckich. Dla Stalina II wojna światowa miała być kolejnym aktem światowej rewolucji, który doprowadzi do rozlania się komunizmu na całą Europę.
[[mm_1]]
[[mm_2]]
"Celu nie osiągnięto. Straty, jakie ZSRR poniósł w walkach uniemożliwiały kontynuowanie wojny w Europie i marsz Armii Czerwonej na Zachód. Stalin rozumiał, że państwo socjalistyczne nie jest zdolne na dłuższą metę współistnieć z cywilizowanymi krajami i ich zdrową gospodarką. Układ sił w maju 1945 roku był początkiem końca ZSRR. Ogromne zasoby naturalne olbrzymiego kraju pozwoliły przedłużyć agonię na dziesięciolecia, ale rana, jaką Hitler zadał 22 czerwca 1941 roku, była śmiertelna" - powiedział Suworow.
"Dlaczego Stalin nie chciał przyjąć defilady na cześć zwycięstwa? Odpowiedź, moim zdaniem, jest prosta: nie było czego świętować. W II wojnie światowej Związek Radziecki poniósł miażdżącą klęskę" - dodał Suworow.
[[mm_3]]
[[mm_4]]
Wiktor Suworow to pseudonim literacki Władimira Bogdanowicza Rezuna, który w 1974 roku ukończył Wojskową Akademię Dyplomatyczną w Moskwie. Cztery lata - jako dyplomata radzieckiego MSZ - pracował w rezydenturze wywiadu wojskowego Sztabu Generalnego Armii Radzieckiej (GRU) w Genewie. W 1978 roku uciekł do Wielkiej Brytanii. Wyrokiem Sądu Najwyższego ZSRR został skazany zaocznie na karę śmierci, wyroku do tej pory nie uchylono. Jest autorem takich książek z historii ZSRR jak "Akwarium", "Żołnierze wolności", "Specnaz", "GRU - radziecki wywiad wojskowy".
pap, keb
"Nasze gwiazdy..." – zobacz, co piszą internauci na portalu Infotuba.pl!