Debiutował rolą Ewarysta Galois w Ostatniej nocy wg Leopolda Infelda w Teatrze Młodej Warszawy w 1956 r. Debiut ekranowy w 1963 r. Grał w teatrach: Młodej Warszawy i Klasycznym, w latach 1956-1959. Następnie w Teatrze Współczesnym, w 1959-1966 i obecnie. Zasłynął również na deskach Teatru Dramatycznego, gdzie grał w latach 1966-1983, oraz Teatrze Powszechnym - 1983-1987.
W latach 1987-1990 był dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Dramatycznego, a później w zespole Teatru Polskiego w Warszawie. Obecnie związany był z Teatrem Powszechnym w Warszawie. Przez wiele lat stały współpracownik krakowskiego Teatru STU.
Twórczością Herberta Zapasiewicz fascynował się od lat. Herbert powiedział kiedyś o nim: "Nie lubię, jak Zapasiewicz czyta moje wiersze, ponieważ mam wtedy wrażenie, że to on je napisał".
Aktor o relacjach z poetą opowiadał natomiast tak: "Wieloletnia znajomość ze Zbyszkiem, żeby nie powiedzieć przyjaźń, spowodowała, że bliski stał mi się jego sposób myślenia o świecie. To ogląd rzeczywistości zmierzający do stawiania pytań. Udzielanie odpowiedzi jest przejawem pychy, której Herbert nie miał; jako artysta był człowiekiem nad wyraz skromnym". (Dziennik Polski, 2006, nr 241)
Jak wspominał Zapasiewicz, jego pierwsze osobiste spotkanie z Herbertem miało miejsce w czasie stanu wojennego, podczas strajku studentów w szkole teatralnej. - Siedzieliśmy tam wówczas, spotykając się z wieloma wybitnymi postaciami. Na jedno z takich spotkań zaprosiliśmy Herberta. Po przeczytaniu kilku jego wierszy powiedział mi, że nieźle je rozumiem i interpretuję - opowiadał. (jw.)
Zapasiewicz, aktor charyzmatyczny, przyznawał się do nieśmiałości. - Pewnie sprawia to moja nieśmiałość albo niedostosowanie do rzeczywistości, bo od lat chętnie chowam się za role w teatrze. Wydaje mi się, że robię to dość skutecznie. Kiedy wychodzę z teatru i przy wejściu stoi tłumek dziewczynek czekających na autografy ulubionych aktorów, to wiem, że do mnie żadna nie podejdzie, bo mnie nie pozna. Uważam to za swój aktorski sukces - powiedział w jednym z wywiadów. ("Słowo Polskie Gazeta Wrocławska", 2006, nr 101)
Lubił zwierzęta. - Od dzieciństwa miałem psy. (...) Jako chłopiec marzyłem, żeby zostać dyrektorem ogrodu zoologicznego - opowiadał. (interia.pl, wrzesień 2005)Był dwukrotny laureat Nagrody im. Aleksandra Zelwerowicza - przyznawanej przez redakcję miesięcznika "Teatr". Za sezon 1985/1986, za rolę tytułową w „Baalu" Bertolta Brechta w Teatrze Powszechnym w Warszawie. Za sezon 1996/1997, za rolę Stomila w „Tangu" Sławomira Mrożka w Teatrze Współczesnym w Warszawie.
Zbigniew Zapasiewicz miał 75 lat.
wikipedia.pl, dar