„Dziękuję z całego serca Bogu, że dał mi łaskę wieloletniej posługi kapłańskiej i biskupiej u boku św. Jana Pawła II, a także za to, że mogłem się podjąć dzieł przez niego zapoczątkowanych. Wśród nich, jedną z najcenniejszych inicjatyw są Światowe Dni Młodzieży, które niedawno przeżywaliśmy w Polsce i w Krakowie. Niewątpliwie było to jedno z wielkich i niezapomnianych wydarzeń w historii Kościoła i naszej Ojczyzny” – czytamy w liście zamieszczonym na stronie internetowej archidiecezji krakowskiej.
Kardynał podziękował wszystkim, z którymi współpracował przez 11 lat, m.in. kapłanom, biskupom, pracownikom kurii i instytucji świeckich. „Dziękuję Bogu za wszystko, co wypełniało moją codzienną posługę biskupa w Kościele Krakowskim” – pisze.
„Tak wiele doznałem życzliwości i wsparcia, tyle było pięknych spotkań i rozmów, przy okazji różnych uroczystości, łamania się opłatkiem, wspólnego szukania dróg rozwoju wiary w ludzkich sercach na krakowskiej ziemi. Wszystkich ogarniam swoją modlitwą i każdemu z osobna dziękuję i błogosławię” – podkreślił. „Czuję również potrzebę powiedzenia słowa: przepraszam. Ma ono bardzo osobisty charakter, więc wypowiadam je wobec osób, które mimo moich najlepszych intencji i starań pasterskich poczuły się nie do końca zrozumiane, dotknięte lub niedocenione. Modlę się do Boga, aby wszystkim dał łaskę umocnienia, radości i nadziei” – dodał.
Zgodnie z kodeksem prawa kanonicznego każdy biskup po osiągnięciu 75 lat składa na ręce papieża dymisję ze sprawowanego urzędu. Kard. Stanisław Dziwisz złożył dymisję już wiosną 2014 roku, jednak papież przyjął ją dopiero teraz ze względu na planowane Światowe Dni Młodzieży.
Stanisław Dziwisz w latach 1957–1963 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Krakowskiej. Święcenia diakonatu otrzymał 25 marca 1963 przez posługę Karola Wojtyły, biskupa pomocniczego krakowskiego, który również 23 czerwca 1963 udzielił mu w katedrze na Wawelu święceń prezbiteratu. Doktorat z teologii uzyskał w 1981 na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie.
7 lutego 1998 Jan Paweł II mianował go biskupem tytularnym San Leone i prefektem pomocniczym Domu Papieskiego. Po śmierci papieża Jana Pawła II decyzją jego następcy Benedykta XVI pozostał na urzędzie prefekta pomocniczego Domu Papieskiego. 3 czerwca 2005 Benedykt XVI mianował go arcybiskupem metropolitą krakowskim. 22 lutego 2006 Benedykt XVI mianował go kardynałem.