Medellin. Zamknięto muzeum poświęcone Pablo Escobarowi

Medellin. Zamknięto muzeum poświęcone Pablo Escobarowi

Portret Pablo Escobara w jednym z domów w Medellin
Portret Pablo Escobara w jednym z domów w Medellin Źródło: Newspix.pl / ABACA
Kolumbijska policja zamknęła muzeum w Medellin poświęcone Pablo Escobarowi – podaje BBC. To stamtąd wywodził się kartel, którym kierował słynny baron narkotykowy.

Właścicielem placówki był brat Escobara. Niewielkie muzeum stanowiło część tzw. narkotrasy, którą oprowadzani byli turyści ciekawi tego, jak żył jeden z najpotężniejszych baronów narkotykowych w historii. Wśród przedmiotów znajdujących się w kolekcji były m.in. niektóre z samochodów i motocykli Escobara. Oficjalnym powodem zamknięcia muzeum był brak wymaganej licencji turystycznej. – Nastąpiło tymczasowe zawieszenie działalności instytucji w Medellin, poświęconej promowaniu życia jednego z najsmutniejszych bandytów, którzy wyrządzili najwięcej krzywdy temu miastu – komentował dla gazety „El Colombiano” szef miejscowej policji Andrés Tobón.

Kim był Pablo Escobar?

Według szacunków, w okresie szczytowego rozkwitu swojego narkotykowego biznesu Pablo Escobar odpowiadał za około 80 proc. przemytu kokainy do Stanów Zjednoczonych. Został zabity podczas wymiany ognia z policją w 1993 roku. Dzięki handlowi narkotykami w ciągu siedmiu lat dorobił się majątku, który gwarantował mu miejsce na globalnej liście miliarderów „Forbes”. Swoje narkotykowe interesy prowadził z pełną bezwzględnością. Szacuje się, że był odpowiedzialny za zabójstwo około 4 tys. osób. Na celowniku jego gangu znajdowali się przedstawiciele innych karteli, ale też politycy, dziennikarze i policjanci.

Narcos

Na podstawie życia i działalności narkotykowej Pablo Escobara stworzono serial „Narcos”, który szybko stał się niezwykle popularny. Niedawno syn Pablo Escobara, Sebastian Marroquin, skrytykował przedstawienie wydarzeń w serialu „Narcos”, wymieniając 28 błędów w fabule i nazywając je „obraźliwymi”.

1.
Carlos Henao, był moim wujem ze strony matki i nie był nigdy dilerem narkotyków. W rzeczywistości był wspaniałym człowiekiem, pracowitym, uczciwym, szlachetnym i dobrym ojcem. Był bardzo dobrym przyjacielem mojej matki. Henao był architektem, który pomagał budować domy, drogi i mosty. Nigdy nie angażował się w nielegalne działania. Nigdy nie został skazany w Kolumbii ani żadnym innym kraju za jakiekolwiek wykroczenie. Był sprzedawcą Biblii, zawsze mówił o pokoju, a nie o wojnie.

2.
Mój ojciec nie był zwolennikiem Atletico Nacional, lecz Independiente Medellin. Jeśli scenarzyści nie znają nawet ulubionego zespołu Pablo, to jak opowiadają resztę historii?

3.
La Quica został aresztowany w Nowym Jorku 24 września 1991 roku w czasie ucieczki mojego ojca z więzienia Cathedral. Następnie oskarżono go i niesprawiedliwie osądzono za podłożenie bomby w samolocie Avianca. W rzeczywistości bombę w samolocie podłożył Carlos Castano na polecenie mojego ojca.

4.
W trakcie ucieczki z Cathedral, zmarł tylko jeden ze strażników więzienia. Ucieczka z tego miejsca była planowana przez mojego ojca już od czasu budowania więzienia. Tata uciekł, gdy rząd poinformował go, że umowa o jego przeniesieniu jest już nieaktualna.

5.
Limon był pracownikiem Roberto "Osito", starszego brata mojego ojca. Pracował dla niego jako kierowca przez 20 lat. Nie został zwerbowany przez naszą rodzinę już w czasie, gdy ścigano mojego ojca.

6.
Nie jest prawdą, że Medellin i Cali negocjowali, aby jedni byli w Miami, a drudzy w Nowym Jorku. Prawda jest taka, że nawet dziś rynek narkotykowy jest wciąż tak duży, że zawsze będzie deficyt dilerów narkotyków.

7.
CIA nie powiedziała braciom Catano o Los Pepes. Powiedział im o tym Fidel Castano.

8.
Moja matka nigdy nie kupiła i nie użyła broni.

9.
Mój ojciec nie zabił osobiście pułkownika Carrillo.

10.
Moncada i Galeano zostali porwani przez kartel z Cali i w zamian za swoje życie obiecali informacje o Pablo. Mój ojciec w ostatnim momencie postanowił wybaczyć Moncadzie, jednak kiedy zadzwonił do swoich ludzi, aby odwołać rozkaz jego zabicia, było już po wszystkim.

11.
Pod koniec swojego życia mój ojciec był zupełnie sam.

12.
Po ucieczce z Cathedral mieszkaliśmy w slumsach, a nie w luksusach.

13.
Historia "Leona" z Miami jest całkowicie zmyślona. Nie mieszkał w USA. Był człowiekiem absolutnie wiernym i odważnym w służbie dla mojego ojca. Zmarł po tym, jak porwał go i torturował Castanos w Medelin.

14.
Mój ojciec nigdy nie zagroził mieszkańcom Cali.

15.
Ricardo Priscus zmarł znacznie wcześniej, od tego, jak pokazano to w serialu.

16.
Mój tata nigdy nie przeprowadził żadnego ataku na weselu córki Gilberta Rodrigueza. Było zawarte przymierze, żeby nie atakować swoich rodzin. Mój ojciec był jednak przekonany, że Rodriguez podłożył bombę 13 stycznia 1988 roku w budynku w Monako, gdzie mieszkałem ze swoją siostrą i matką.

17.
Mój ojciec nigdy nie zmuszał nas, abyśmy się nie wychylali. Zawsze zachęcał moją matkę do tego, aby nas wykształciła.

18.
Byliśmy przeciwni działaniom swojego ojca i nigdy ich nie popieraliśmy, tak jak to jest pokazane w serialu.

19.
Atak na dyskont miał miejsce w latach 1988-1989, a nie tak, jak pokazano w serialu w 1993 roku.

20.
Moja babka ze strony ojca zdradziła mojego ojca i sprzymierzyła się ze swoim najstarszym synem Roberto. On negocjował z Los Pepes i współpracował z nimi na tyle aktywnie, że pozwolili mu dalej żyć w Kolumbii, podczas gdy ci, którzy byli lojalni wobec naszego ojca, nadal żyli na wygnaniu.

21.
Podróż do Niemiec wyglądała zupełnie inaczej. Przede wszystkim nie było z nami babki.

22.
Biuro prokuratora okręgowego w Kolumbii wcale nie było takie skore do pomocy. Było całkowicie zinfiltrowane przez kartel Cali.

23.
Virginia Vallejo była tak zakochana, że odrzuciła pieniądze od mojego ojca? W tej sprawie są aż dwa kłamstwa. Moja mama nigdy z nią nie rozmawiała po ucieczce Pablo z Cathedral. Minęło prawie dziesięć lat, nim mój ojciec znów z nią porozmawiał. Ona w tym czasie była kochanką przywódców kartelu z Cali.

24.
Mój ojciec był ostrożny w telefonowaniu do nas. Przez całe życie powtarzał, że "telefon to śmierć". Pewnego dnia zadzwonił i się pożegnał, przedłużaliśmy tę rozmowę bardzo długo. Kilkadziesiąt razy powtarzałem, że zabił się sam, pistoletem, który znaleziono potem w jego dłoni. To nie była policja.

25.
Żaden dziennikarz nie został zamordowany przed hotelem Tequendama.

26.
Mój ojciec nigdy nie znęcał się nad swoimi rodzicami.

27.
Po śmierci mojego ojca, moja mama została wezwana na spotkanie z kartelem Cali. Osobą, która ją uratowała, był Miguel Rodriguez, a nie Gilberto. Przy tej okazji pozbawił nas wszystkich własności i podzielił pieniądze w ramach łupów wojennych.

28.
To moja babcia ze strony ojca i jej dwójka dzieci skontaktowali się z kartelem Cali.

Źródło: BBC