Jeszcze jako student Tusk zaangażował się w działalność opozycyjną: po zamordowaniu przez SB Stanisława Pyjasa współtworzył Studencki Komitet Solidarności, współpracował z Bogdanem Borusewiczem i Wolnymi Związkami Zawodowymi Wybrzeża. Tuż po skończeniu studiów zainicjował powstanie Niezależnego Zrzeszenia Studentów Polskich (później NZS) - stał się jednym z pierwszych jego liderów. Pod koniec 1980 roku rozpoczął pracę jako dziennikarz tygodnika "Samorządność", został szefem "Solidarności" w wydającym go Wydawnictwie Morskim. Później był redaktorem w Zrzeszeniu Kaszubsko-Pomorskim. W stanie wojennym uczestniczył między innymi w strajku okupacyjnym w Stoczni Gdańskiej, redagował prasę podziemną. Od 1984 roku do 1989 pracował jako robotnik wysokościowy w założonej przez Macieja Płażyńskiego spółdzielni "Świetlik". W maju i sierpniu 1988 roku był jednym z inicjatorów strajków.
Porażka i powstanie Unii Wolności
W 1989 roku wystąpił z "Solidarności" i utworzył razem z Januszem Lewandowskim oraz Janem Krzysztofem Bieleckim Kongres Liberalno-Demokratyczny. Dwa lata później został szefem KLD. W tym samym roku partia weszła do Sejmu, a Tusk został posłem I kadencji. Kolejne wybory KLD przegrał, ale Tusk zdobył w Gdańsku 50 tys. głosów, o 10 tys. więcej niż dwa lata wcześniej. Po wyborczej porażce Tusk oraz Tadeusz Mazowiecki, szef Unii Demokratycznej połączyli obie partie - powstała Unia Wolności. Tusk został wiceprzewodniczącym nowej partii. W 1997 roku wystartował w wyborach do Senatu. Zagłosowało na niego 230 tys. Gdańszczan. Zdobył mandat i został wicemarszałkiem Senatu. W 1999 roku zasłynął inicjatywą rozwiązania tej izby.
Tusk premierem Polski
W 2000 roku opuścił Unię Wolności i razem z Maciejem Płażyńskim i Andrzejem Olechowskim założył Platformę Obywatelską. W wyborach w 2001 roku nowa partia zdobyła 65 mandatów, a na samego Donalda Tuska zagłosowało prawie 60 tys. osób. Tusk został wicemarszałkiem Sejmu. W następnych wyborach w 2005 roku otrzymał 79237 głosów i po raz kolejny zdobył mandat poselski. W maju 2005 roku ogłosił start w wyborach prezydenckich. W pierwszej turze zdobył najwięcej, 36,33 proc. głosów i w drugiej turze spotkał się z Lechem Kaczyńskim. Przegrał w niej stosunkiem głosów 46 proc. do 54 proc. W przyspieszonych wyborach parlamentarnych w październiku 2007 roku kierowana przez Tuska Platforma Obywatelska zdobyła ponad 41 proc. głosów. 16 listopada Donald Tusk stanął na czele koalicji PO-PSL. Od 2007 do 2009 był także przewodniczącym Komitetu Integracji Europejskiej. W wyborach z 9 października 2011 roku Tusk ponownie poprowadził Platformę Obywatelską do zwycięstwa - jego partia zdobyła 39,18 proc. głosów oddanych w wyborach - głosowało na nią 5 629 773 Polaków. Tusk stał na czele polskiego rządu w latach 2007-2014, a więc najdłużej w historii III RP.
Tusk jako szef Rady Europejskiej
Pod koniec sierpnia 2014 roku został wybrany na stanowisko szefa Rady Europejskiej na 2,5 letnią kadencję. W związku z tym, Donald Tusk złożył dymisję i zakończył urzędowanie na stanowisku premiera we wrześniu 2014 roku. Wygaszone zostały także jego mandat poselski oraz funkcja przewodniczącego Platformy Obywatelskiej. Urząd przewodniczącego Rady Europejskiej Donald Tusk objął 1 grudnia 2014, zastępując Belga Hermana Van Rompuya. 9 marca 2017 podczas szczytu Unii Europejskiej w Brukseli został ponownie wybrany na stanowisko przewodniczącego Rady Europejskiej, uzyskując poparcie rządów 27 państw. Donalda Tuska nie poparła jedynie Polska, która zaproponowała, aby stanowisko przewodniczącego Rady Europejskiej objął Jacek Saryusz-Wolski.
Czytaj też:
Kaczyński wysłał do liderów partii projekt deklaracji. Tusk skomentował
Donald Tusk kończy 62 lata. Oto najlepsze memy z politykiem w roli głównej!