Przyjmuje się, że koncepcję tę zaczęła reprezentować społeczna odpowiedzialność biznesu (ang. Corporate Social Responsibility – CSR). Za oficjalnego prekursora CSR, jako teorii prowadzenia przedsiębiorstwa uznaje się Andrew Carnegie (1835-1919), amerykańskiego przemysłowca, magnata stalowego, jednego z najbogatszych ludzi swoich czasów na świecie, autora opublikowanej w 1899 r. „Ewangelii bogactwa”.
Według niego, na społeczną odpowiedzialność biznesu składały się zasada dobroczynności (charity) i powierniczości (stewardship):
„Pierwsza nakazywała bogatym wspomagać tych, którym się nie powiodło. (...) Druga zasada, wywodząca się z Biblii, każe traktować bogaczy jako zarządzających dobrem w imieniu innych ludzi i używających swojego bogactwa w sposób społecznie akceptowany. Zgodnie z przypowieścią o talentach obowiązkiem przedsiębiorcy jest zatem pomnażanie majątku poprzez rozsądne inwestowanie. Będąc pełnoprawnym właścicielem, jest on jednocześnie powiernikiem społecznego dobra”.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Wprost.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.