Za walkę z apartheidem Mandela został uwięziony na 27 lat. Uwolniony w 1990 roku, rozpoczął negocjacje z białym reżimem RPA, co doprowadziło do rozpisania - wygranych przez niego - wyborów prezydenckich w 1994 roku. W 1999 roku, po zakończeniu jedynej kadencji prezydenckiej, Nelson Mandela zrezygnował całkowicie z uprawiania polityki i wycofał się z życia publicznego. Kochany i szanowany w Afryce Południowej Madiba - jak brzmi klanowe imię Mandeli - nie bywa niemal nigdy obiektem krytyki w swym kraju, choć wielokrotnie przyznawał się publicznie do swoich błędów.
Wiele miejsca w książce Mandela poświęca rozpaczy i uczuciu bezsilności, które towarzyszyły mu w więzieniu, gdy nie mógł wesprzeć swej żony, Winnie Mandeli, skazanej na samodzielne wychowywanie dzieci. W 1969 roku Winnie została również uwięziona. Mandela napisał wówczas wstrząsający list do swych córek, 9-letniej Zeni i 10-letniej Zindi pozbawionych całkowicie opieki rodziców.
Zawarta w książce korespondencja odsłania też głębię rozpaczy Mandeli po śmierci jego starszego syna z pierwszego małżeństwa - 24-letniego Thembi - który zginął w wypadku samochodowych. Władze odmówiły Mandeli pozwolenia na wyjście z więzienia, by mógł uczestniczyć w pogrzebie syna.PAP, arb