Na czas nieobecności Chavez powierzył część swoich obowiązków wiceprezydentowi Eliasowi Jaui Milano oraz ministrowi ds. finansów i planowania Jorge Giordaniemu Cordero. Odrzucił jednocześnie apel opozycji, by przekazać wiceprezydentowi pełnię władzy. Zaprzeczył, by całkowicie zrzekał się obowiązków na rzecz wiceprezydenta, ale zaznaczył, że jeśli w przyszłości jego stan fizyczny pogorszy się, "będzie pierwszym, który uczyni to, co nakazuje konstytucja". Opozycja krytykowała wcześniej jego nieobecność w kraju, określając ją jako zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego.
Na hawańskim lotnisku Chaveza przywitał kubański przywódca Raul Castro. Dzień wcześniej parlament Wenezueli w jednogłośnie przyjętej uchwale zezwolił Chavezowi na wyjazd na Kubę na czas nieokreślony. Większość czerwca Chavez spędził na Kubie, gdzie miał usunięty ropień i guz, wielkości - jak sam powiedział - piłki do baseballu. 4 lipca nieoczekiwanie wrócił do kraju i przez blisko dwa tygodnie spotykał się ze zwolennikami i wygłaszał przemówienia do wojska, usiłując dowieść, że mimo choroby ma kontrolę nad krajem. W tym tygodniu Chavez zapowiedział, że czeka go jeszcze chemioterapia i radioterapia.
zew, PAP