Narodowy Bank Polski 29 sierpnia wprowadził do obiegu trzy monety upamiętniające wybitnego polskiego pianistę i męża stanu Ignacego Jana Paderewskiego. W tym roku mija 70 lat od jego śmierci.
Narodowy Bank Polski 29 sierpnia wprowadził do obiegu trzy monety upamiętniające wybitnego polskiego pianistę i męża stanu Ignacego Jana Paderewskiego. W tym roku mija 70 lat od jego śmierci.
Na awersie opatrzonej nominałem 200 zł monety ze złota znajduje się wizerunek orła i wstęga w symbolicznie oddanych polskich barwach narodowych. Rewers zdobi popiersie widzianego z profilu Ignacego Jana Paderewskiego. Monetę o średnicy 27 mm wybito w nakładzie 3 tysięcy sztuk. Z kolei awers srebrnej monety o nominale 10 zł przedstawia postać pianisty przy fortepianie. Na rewersie widnieje fragment popiersia Paderewskiego en face oraz sylwetka orła nawiązująca do herbu Rzeczypospolitej Polskiej z 1919 r. NBP wyemitował 50 tysięcy sztuk dziesięciozłotówki o średnicy 32 mm. NBP wyemitował też, w nakładzie 800 tys. sztuk, wykonaną ze stopu Nordic Gold dwuzłotówkę o średnicy 27 mm, na której rewersie figuruje fragment popiersia Paderewskiego na tle zarysu fortepianu. Wzory monet zostały zaprojektowane przez Roussankę Nowakowską, projekt zaś awersu dwuzłotówki z orłem wykonała Ewa Tyc-Karpińska.
Do 26 sierpnia monety złote (cena emisyjna 2812 zł) i srebrne (92 zł) były licytowane w internetowym systemie Kolekcjoner. Od 29 sierpnia dwuzłotówki można zamieniać po cenie nominalnej w kasach okręgowych oddziałów NBP, wkrótce pojawią się tam też monety złote i srebrne.
Ignacy Jan Paderewski urodził się w Kuryłówce na Podolu w roku 1860. Od dzieciństwa przejawiał zainteresowanie muzyką, w latach 1872 - 1978 studiował grę na fortepianie w warszawskim Instytucie Muzycznym. Niedługo po zakończeniu nauki wyjechał do Berlina, w późniejszych latach koncertował m.in. w Wiedniu, Paryżu, Londynie i Stanach Zjednoczonych, gdzie zamieszkał na stałe. Po wybuchu I wojny światowej Paderewski prowadził na Zachodzie działalność dyplomatyczną na rzecz Polski i Polaków, zbierał też fundusze na rzecz pomocy polskim ofiarom wojny. Jego powrót do Polski pod koniec roku 1918 był jednym z czynników, które doprowadziły do wybuchu zakończonego sukcesem powstania wielkopolskiego.
W roku 1919 Paderewski pełnił funkcję premiera i ministra spraw zagranicznych, reprezentował też interesy Polski podczas kończącej wojnę konferencji w Paryżu. Na początku lat dwudziestych Paderewski powrócił do USA. Ponownie zjawił się w ojczyźnie w roku 1935. Współtworzył wówczas demokratyczną organizację Front Morges, która wśród swych postulatów wymieniała m.in. wybór Paderewskiego na prezydenta Polski. Pianista zmarł na zapalenie płuc 29 czerwca 1941 r.
Na awersie opatrzonej nominałem 200 zł monety ze złota znajduje się wizerunek orła i wstęga w symbolicznie oddanych polskich barwach narodowych. Rewers zdobi popiersie widzianego z profilu Ignacego Jana Paderewskiego. Monetę o średnicy 27 mm wybito w nakładzie 3 tysięcy sztuk. Z kolei awers srebrnej monety o nominale 10 zł przedstawia postać pianisty przy fortepianie. Na rewersie widnieje fragment popiersia Paderewskiego en face oraz sylwetka orła nawiązująca do herbu Rzeczypospolitej Polskiej z 1919 r. NBP wyemitował 50 tysięcy sztuk dziesięciozłotówki o średnicy 32 mm. NBP wyemitował też, w nakładzie 800 tys. sztuk, wykonaną ze stopu Nordic Gold dwuzłotówkę o średnicy 27 mm, na której rewersie figuruje fragment popiersia Paderewskiego na tle zarysu fortepianu. Wzory monet zostały zaprojektowane przez Roussankę Nowakowską, projekt zaś awersu dwuzłotówki z orłem wykonała Ewa Tyc-Karpińska.
Do 26 sierpnia monety złote (cena emisyjna 2812 zł) i srebrne (92 zł) były licytowane w internetowym systemie Kolekcjoner. Od 29 sierpnia dwuzłotówki można zamieniać po cenie nominalnej w kasach okręgowych oddziałów NBP, wkrótce pojawią się tam też monety złote i srebrne.
Ignacy Jan Paderewski urodził się w Kuryłówce na Podolu w roku 1860. Od dzieciństwa przejawiał zainteresowanie muzyką, w latach 1872 - 1978 studiował grę na fortepianie w warszawskim Instytucie Muzycznym. Niedługo po zakończeniu nauki wyjechał do Berlina, w późniejszych latach koncertował m.in. w Wiedniu, Paryżu, Londynie i Stanach Zjednoczonych, gdzie zamieszkał na stałe. Po wybuchu I wojny światowej Paderewski prowadził na Zachodzie działalność dyplomatyczną na rzecz Polski i Polaków, zbierał też fundusze na rzecz pomocy polskim ofiarom wojny. Jego powrót do Polski pod koniec roku 1918 był jednym z czynników, które doprowadziły do wybuchu zakończonego sukcesem powstania wielkopolskiego.
W roku 1919 Paderewski pełnił funkcję premiera i ministra spraw zagranicznych, reprezentował też interesy Polski podczas kończącej wojnę konferencji w Paryżu. Na początku lat dwudziestych Paderewski powrócił do USA. Ponownie zjawił się w ojczyźnie w roku 1935. Współtworzył wówczas demokratyczną organizację Front Morges, która wśród swych postulatów wymieniała m.in. wybór Paderewskiego na prezydenta Polski. Pianista zmarł na zapalenie płuc 29 czerwca 1941 r.