Dyrektor Muzeum Powstania Warszawskiego Jan Ołdakowski ocenił, że wyjątkowość Nowaka-Jeziorańskiego polegała na tym, iż patrząc z odległej perspektywy na sprawy polskie, potrafił zwrócić uwagę na wiele kwestii, przez nas na miejscu nie dostrzeganych.
- Ważne jest też, że nie wikłał się w bieżące spory polityczne, patrzył na Polskę z oddali, co pozwalało mu nie wchodzić w bieżące komentarze, nie oceniać poszczególnych polityków i ich działań, tylko zajmować się autentycznymi problemami Polski. Potrafił się wznieść ponad pewne podziały, chwalić osoby, które były z innych obozów politycznych, m.in. wspierał prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego w jego polityce zagranicznej. Myślał nieszablonowo, myślał interesami Polski i myślę, że takich ludzi nam dzisiaj bardzo brakuje - powiedział Ołdakowski.
Jak przypomniał, Nowak-Jeziorański, legendarny kurier, tuż przed wybuchem Powstania przybył do okupowanej Polski z misją poinformowania, że miasto nie będzie mogło liczyć na wsparcie aliantów. - Rozmawiałem z nim wielokrotnie i chociaż często mówił o takim jakby okrucieństwie przywódców Powstania, zawsze podkreślał, że zarówno wtedy, jak i teraz uważa, iż Powstanie powinno było wybuchnąć. Być może był to swoisty fatalizm, ale był zdania, że te ponad pięć lat okupacji było tak przerażającym okresem, że ten sprzeciw wobec terroru Niemców musiał znaleźć jakieś ujście - relacjonował dyrektor muzeum. Odsłonięciu popiersia towarzyszyła dyskusja poświęcona postaci i działalności Jana Nowaka-Jeziorańskiego.
Zdzisław Jeziorański (Jan Nowak to jeden z pseudonimów okupacyjnych) urodził się w 1913 roku w Warszawie. Brał udział w kampanii wrześniowej, potem zaangażował się w działalność konspiracyjną - był członkiem Związku Walki Zbrojnej i żołnierzem Armii Krajowej. Uczestniczył m.in. w Akcji "N", w ramach której kolportowano wśród Niemców antyhitlerowskie materiały propagandowe w języku niemieckim. Odbył pięć wypraw na trasie Warszawa-Londyn, jako kurier Komendanta Głównego AK i jego łącznik z rządem polskim w Londynie. Walczył w Powstaniu Warszawskim.
Po wojnie pozostał za granicą. Od 1948 roku pracował w Radiu BBC. 3 maja 1952 roku poprowadził pierwszą audycję RWE w języku polskim. Dyrektorem sekcji polskiej RWE był do 1976 roku. Następnie zamieszkał w USA, gdzie był rzecznikiem spraw polskich. Swoje przeżycia wojenne opisał w słynnej książce pt. "Kurier z Warszawy". Na stałe powrócił do Polski w 2002 roku. Aktywnie włączył się w życie kraju, zaangażował się m.in. w promowanie integracji Polski z Unią Europejską. Zmarł w 2005 roku.sjk, PAP