Edward Kossoy miał 99 lat. Zmarł w Genewie, gdzie od lat mieszkał. Tam też zostanie pochowany. Jego pogrzeb odbędzie się 15 października.
Zieleziński wspomina zmarłego jako niezwykle otwartego i hojnego człowieka, z dużym poczuciem humoru i dystansem do siebie i otaczającego go świata. - Był polskim Żydem, zakochanym w polskiej kulturze i polskim języku. Chętnie wracał do Polski i do rodzinnego Radomia – powiedział o Kossoyu dyrektor muzeum w Radomiu. Kossoy był darczyńcą radomskiego muzeum. Przekazał placówce 22 obrazy. Są wśród nich prace m.in. Henryka Gotliba, Maurycego Trębacza i Franciszka Ejsmonta.
Edward Kossoy kilkakrotnie odwiedził Radom. Ostatni raz w czerwcu 2010 r. Otrzymał wówczas pamiątkowe medale przyznane przez władze Radomia i woj. mazowieckiego za zasługi dla miasta i województwa: "Bene Merenti Civitas Radomienis" oraz "Pro Masovia”. Kossoy wspierał także Fundację Chałubińszczaków, która działa przy jego dawnej szkole - IV LO im. Tytusa Chałubińskiego w Radomiu. Fundował stypendia dla najzdolniejszych uczniów.
Edward Kossoy urodził się w 1913 roku w Radomiu. W 1930 r. ukończył miejscowe Gimnazjum Państwowe imienia Tytusa Chałubińskiego. Cztery lata później uzyskał dyplom magisterski na Wydziale Prawa i Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego. Studiował w Monachium, Kolonii i Genewie, uzyskując stopnie doktora praw i nauk politycznych. W latach 1939-1941 przebywał w więzieniach i łagrach sowieckich skazany przez NKWD na osiem lat. W tamtym czasie stracił ojca, żonę i córkę. Był żołnierzem armii generała Andersa.
Po wojnie, jako adwokat specjalizował się w sprawach odszkodowań dla ofiar nazizmu. Pisał artykuły o tematyce historycznej, dotyczące odszkodowań, współczesnych stosunków międzynarodowych, dialogu polsko-żydowskiego, m.in. w "Zeszytach Historycznych", wydawanych przez Instytut Literacki w Paryżu. Mieszkał i pracował w Genewie. Swoje życie opisał we wspomnieniach "Na marginesie". W 2007 roku książka była nominowana do literackiej nagrody Nike.
ja, PAP