TOMASZ HERKT
Wielkim sukcesem naszych koszykarek, podopiecznych Tomasza Herkta, zakończyły się mistrzostwa Europy. Polki po raz pierwszy w historii zdobyły tytuł najlepszej drużyny na kontynencie, a także zagwarantowały sobie udział w igrzyskach. Znów nie popisali się zarządzający publiczną telewizją, która nie transmitowała mistrzostw, mimo że rozgrywane były w naszym kraju. Wcześniej TVP zignorowała kibiców, przerywając kilka minut przed końcem relację jednego z finałowych spotkań o mistrzostwo Polski w koszykówce mężczyzn.
Nic nie zapowiadało zwycięstwa Polek. Na początku turnieju przegrały z Litwinkami i Czeszkami. Wydawało się zatem, że mogą nie awansować do strefy medalowej. Z meczu na mecz zespół Tomasza Herkta grał jednak coraz skuteczniej. W półfinale pokonał Rosjanki, wicemistrzynie świata. W finale po dramatycznej końcówce polskie koszykarki zwyciężyły reprezentację Francji. Tomasz Herkt ma 43 lata. Ukończył Akademię Wychowania Fizycznego w Poznaniu. W latach 1991-1997 był trenerem koszykarek Olimpii Poznań, z którymi dwukrotnie wywalczył mistrzostwo Polski, w sezonie 1992-1993 jego zespół zajął drugie miejsce w Pucharze Ronchetti, a rok później trzecie miejsce w Final Four (europejskim pucharze mistrzów). Od 1996 r. jest trenerem reprezentacji Polski. Funkcję tę od 1998 r. łączy z prowadzeniem zespołu Fota Porta Gdynia. Niedawno koszykarki z Gdyni zostały mistrzyniami kraju.
ABDULLAH ÖCALAN
Przed tureckim sądem rozpoczął się proces przeciwko Abdullahowi Öcalanowi, przywódcy Partii Pracujących Kurdystanu. "Pragnę służyć państwu i działać na rzecz pokoju i braterstwa w ramach Republiki Tureckiej" - ku zaskoczeniu zapewnił Öcalan. Zarzuca mu się wszczęcie walk, w wyniku których zginęło ok. 30 tys. osób.
Dla Kurdów Öcalan jest "ojcem narodu", dla Turków zaś krwawym terrorystą i wrogiem numer jeden. Pierwsi domagają się uwolnienia nieformalnego przywódcy 25-milionowego narodu, drudzy - kary śmierci dla zbrodniarza. Kłopoty z kurdyjską mniejszością są jedną z najważniejszych przeszkód w uznaniu europejskich aspiracji Turcji, która od lat zabiega o członkostwo w unii. Proces jest obserwowany ze szczególną uwagą i stanowi ważny sprawdzian dla tureckiego wymiaru sprawiedliwości. Abdullah Öcalan ma 51 lat. Studiował nauki polityczne na uniwersytecie w Ankarze (z uczelni został wyrzucony). W latach 70. związał się z lewackimi organizacjami kurdyjskimi. W 1978 r. założył Partię Pracujących Kurdystanu, zbrojnie walczącą o utworzenie niepodległego państwa. W 1980 r. uciekł z Turcji i przez kolejnych osiemnaście lat dowodził partią z Syrii i Libanu. Kłopoty Öcalana zaczęły się wówczas, gdy Damaszek pod naciskiem Turcji postanowił wydalić ze swojego kraju "terrorystów z PKK". W lutym 1999 r. w stolicy Kenii tureckie służby specjalne zatrzymały Öcalana.
JAVIER SOLANA MADARIAGA
Przedstawicielem Unii Europejskiej do spraw wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa będzie Hiszpan Javier Solana Madariaga, sekretarz generalny NATO, niegdyś pacyfista i zdeklarowany przeciwnik przystąpienia swojego kraju do Paktu Północnoatlantyckiego. Wyboru "Pana Europy" podczas kolońskiego szczytu unii dokonali przywódcy piętnastki.
Nową funkcję Solana obejmie prawdopodobnie w styczniu przyszłego roku, gdy wygaśnie mandat sekretarza generalnego NATO. Jego kandydaturę forsowali reprezentanci dużych państw, natomiast przeciwni jej byli między innymi Grecy, Irlandczycy i przedstawiciele małych krajów UE (wystawili oni własnego kandydata - Hansa van den Broeka, komisarza ds. kontaktów zewnętrznych unii). Solana, który cieszy się opinią zręcznego negocjatora i sprawdził się na stanowisku sekretarza generalnego NATO, ma wypracowywać wspólne stanowisko unii i reprezentować ją na arenie międzynarodowej. Javier Solana Madariaga urodził się w 1942 r. Jest profesorem fizyki ciała stałego. W pierwszych demokratycznych wyborach po śmierci generała Franco z listy Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej wybrano go na deputowanego do parlamentu. W latach 1982-1988 kierował resortem kultury, następnie pełnił funkcję ministra nauki i edukacji oraz rzecznika rządu. W 1992 r. stanął na czele hiszpańskiej dyplomacji. Od grudnia 1995 r. jest sekretarzem generalnym NATO.
Wielkim sukcesem naszych koszykarek, podopiecznych Tomasza Herkta, zakończyły się mistrzostwa Europy. Polki po raz pierwszy w historii zdobyły tytuł najlepszej drużyny na kontynencie, a także zagwarantowały sobie udział w igrzyskach. Znów nie popisali się zarządzający publiczną telewizją, która nie transmitowała mistrzostw, mimo że rozgrywane były w naszym kraju. Wcześniej TVP zignorowała kibiców, przerywając kilka minut przed końcem relację jednego z finałowych spotkań o mistrzostwo Polski w koszykówce mężczyzn.
Nic nie zapowiadało zwycięstwa Polek. Na początku turnieju przegrały z Litwinkami i Czeszkami. Wydawało się zatem, że mogą nie awansować do strefy medalowej. Z meczu na mecz zespół Tomasza Herkta grał jednak coraz skuteczniej. W półfinale pokonał Rosjanki, wicemistrzynie świata. W finale po dramatycznej końcówce polskie koszykarki zwyciężyły reprezentację Francji. Tomasz Herkt ma 43 lata. Ukończył Akademię Wychowania Fizycznego w Poznaniu. W latach 1991-1997 był trenerem koszykarek Olimpii Poznań, z którymi dwukrotnie wywalczył mistrzostwo Polski, w sezonie 1992-1993 jego zespół zajął drugie miejsce w Pucharze Ronchetti, a rok później trzecie miejsce w Final Four (europejskim pucharze mistrzów). Od 1996 r. jest trenerem reprezentacji Polski. Funkcję tę od 1998 r. łączy z prowadzeniem zespołu Fota Porta Gdynia. Niedawno koszykarki z Gdyni zostały mistrzyniami kraju.
ABDULLAH ÖCALAN
Przed tureckim sądem rozpoczął się proces przeciwko Abdullahowi Öcalanowi, przywódcy Partii Pracujących Kurdystanu. "Pragnę służyć państwu i działać na rzecz pokoju i braterstwa w ramach Republiki Tureckiej" - ku zaskoczeniu zapewnił Öcalan. Zarzuca mu się wszczęcie walk, w wyniku których zginęło ok. 30 tys. osób.
Dla Kurdów Öcalan jest "ojcem narodu", dla Turków zaś krwawym terrorystą i wrogiem numer jeden. Pierwsi domagają się uwolnienia nieformalnego przywódcy 25-milionowego narodu, drudzy - kary śmierci dla zbrodniarza. Kłopoty z kurdyjską mniejszością są jedną z najważniejszych przeszkód w uznaniu europejskich aspiracji Turcji, która od lat zabiega o członkostwo w unii. Proces jest obserwowany ze szczególną uwagą i stanowi ważny sprawdzian dla tureckiego wymiaru sprawiedliwości. Abdullah Öcalan ma 51 lat. Studiował nauki polityczne na uniwersytecie w Ankarze (z uczelni został wyrzucony). W latach 70. związał się z lewackimi organizacjami kurdyjskimi. W 1978 r. założył Partię Pracujących Kurdystanu, zbrojnie walczącą o utworzenie niepodległego państwa. W 1980 r. uciekł z Turcji i przez kolejnych osiemnaście lat dowodził partią z Syrii i Libanu. Kłopoty Öcalana zaczęły się wówczas, gdy Damaszek pod naciskiem Turcji postanowił wydalić ze swojego kraju "terrorystów z PKK". W lutym 1999 r. w stolicy Kenii tureckie służby specjalne zatrzymały Öcalana.
JAVIER SOLANA MADARIAGA
Przedstawicielem Unii Europejskiej do spraw wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa będzie Hiszpan Javier Solana Madariaga, sekretarz generalny NATO, niegdyś pacyfista i zdeklarowany przeciwnik przystąpienia swojego kraju do Paktu Północnoatlantyckiego. Wyboru "Pana Europy" podczas kolońskiego szczytu unii dokonali przywódcy piętnastki.
Nową funkcję Solana obejmie prawdopodobnie w styczniu przyszłego roku, gdy wygaśnie mandat sekretarza generalnego NATO. Jego kandydaturę forsowali reprezentanci dużych państw, natomiast przeciwni jej byli między innymi Grecy, Irlandczycy i przedstawiciele małych krajów UE (wystawili oni własnego kandydata - Hansa van den Broeka, komisarza ds. kontaktów zewnętrznych unii). Solana, który cieszy się opinią zręcznego negocjatora i sprawdził się na stanowisku sekretarza generalnego NATO, ma wypracowywać wspólne stanowisko unii i reprezentować ją na arenie międzynarodowej. Javier Solana Madariaga urodził się w 1942 r. Jest profesorem fizyki ciała stałego. W pierwszych demokratycznych wyborach po śmierci generała Franco z listy Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej wybrano go na deputowanego do parlamentu. W latach 1982-1988 kierował resortem kultury, następnie pełnił funkcję ministra nauki i edukacji oraz rzecznika rządu. W 1992 r. stanął na czele hiszpańskiej dyplomacji. Od grudnia 1995 r. jest sekretarzem generalnym NATO.
Więcej możesz przeczytać w 24/1999 wydaniu tygodnika Wprost .
Archiwalne wydania tygodnika Wprost dostępne są w specjalnej ofercie WPROST PREMIUM oraz we wszystkich e-kioskach i w aplikacjach mobilnych App Store i Google Play.