Zespół specjalistów Fundacji ITAKA udzielił w 2013 roku aż 350 porad prawnych w kontekście porwań rodzicielskich, podczas gdy rok wcześniej było ich 117.
Porwanie rodzicielskie nadal nie stanowi w Polsce przestępstwa, lecz jeden z rodzajów zaginięcia - powoduje to szereg problemów z egzekucją obowiązujących przepisów.
Z każdym rokiem Fundacja ITAKA, która zajmuje się problemem porwań rodzicielskich od 2009 roku, odnotowuje wzrost liczby osób zwracających się po poradę prawną lub zgłaszających porwanie, zarówno krajowe, jak i międzynarodowe.
Porwanie rodzicielskie jest sytuacją, w której jedno z rodziców lub opiekunów bez woli i wiedzy drugiego z nich wywozi lub zatrzymuje dziecko na stałe, pozbawiając tym samym drugiego rodzica lub opiekuna możliwości utrzymywania kontaktu z dzieckiem. W wielu krajach europejskich takie działanie na szkodę dziecka traktowane jest jako przestępstwo, niemniej w Polsce nie ma to miejsca.
Według obecnie obowiązujących przepisów rodzic, któremu drugi rodzic porwał dziecko ma do dyspozycji rozwiązania dostępne na drodze cywilnoprawnej, które jednak w praktyce okazują się być mało skuteczne.
Taki rodzic po przejściu długotrwałej, niekiedy ciągnącej się latami procedury przed sądami rodzinnymi, mimo korzystnych dla siebie wyroków, pozostaje bezsilny, gdyż nie jest w stanie ich wyegzekwować. A czas działa na jego niekorzyść, gdyż dziecko szybko dostosowuje do nowej sytuacji życiowej, w której ma utrudniony kontakt z drugim rodzicem lub zostało go całkowicie pozbawionym - alarmuje Grzegorz Kostka, Szef Zespołu Prawnego Fundacji ITAKA.
Z każdym rokiem Fundacja ITAKA, która zajmuje się problemem porwań rodzicielskich od 2009 roku, odnotowuje wzrost liczby osób zwracających się po poradę prawną lub zgłaszających porwanie, zarówno krajowe, jak i międzynarodowe.
Porwanie rodzicielskie jest sytuacją, w której jedno z rodziców lub opiekunów bez woli i wiedzy drugiego z nich wywozi lub zatrzymuje dziecko na stałe, pozbawiając tym samym drugiego rodzica lub opiekuna możliwości utrzymywania kontaktu z dzieckiem. W wielu krajach europejskich takie działanie na szkodę dziecka traktowane jest jako przestępstwo, niemniej w Polsce nie ma to miejsca.
Według obecnie obowiązujących przepisów rodzic, któremu drugi rodzic porwał dziecko ma do dyspozycji rozwiązania dostępne na drodze cywilnoprawnej, które jednak w praktyce okazują się być mało skuteczne.
Taki rodzic po przejściu długotrwałej, niekiedy ciągnącej się latami procedury przed sądami rodzinnymi, mimo korzystnych dla siebie wyroków, pozostaje bezsilny, gdyż nie jest w stanie ich wyegzekwować. A czas działa na jego niekorzyść, gdyż dziecko szybko dostosowuje do nowej sytuacji życiowej, w której ma utrudniony kontakt z drugim rodzicem lub zostało go całkowicie pozbawionym - alarmuje Grzegorz Kostka, Szef Zespołu Prawnego Fundacji ITAKA.