Do kin studyjnych wracają kultowe "Psy" w reżyserii Władysława Pasikowskiego, zrekonstruowane cyfrowo w ramach projektu KinoRP. Film będzie można oglądać od 16 maja w wybranych kinach studyjnych. Uroczysta premiera zrekonstruowanego cyfrowo w ramach projektu KinoRP filmu "Psy" Władysława Pasikowskiego odbędzie się 9 maja podczas 7. Międzynarodowego Festiwalu Kina Niezależnego Off Plus Camera.
Głośny film "Psy" od początku budził kontrowersje i sprzeczne emocje. Reżyser nagrodzony na Festiwalu Filmowym w Gdyni, laureat Złotej Kaczki, jednocześnie oskarżany był przez część krytyki o nadmierną brutalność, wulgarny język, nihilizm i szarganie świętości. Niektóre teksty pochodzące z filmu na stałe weszły jednak do kanonu polskiej popkultury.
Cyfrowa rekonstrukcja obrazu
- Cyfrowa rekonstrukcja obrazu składającego się ze 160 tys. pojedynczych klatek obrazu została wykonana w firmie DI Factory przez specjalistów z reKINO i trwała prawie 2 miesiące w 5-osobowym zespole. Pomimo tego, że film nakręcono stosunkowo niedawno, bo w 1992 roku, 22-letni negatyw obrazu uległ już częściowej degradacji, dlatego też musieliśmy wykonać szereg prac polegających na przywróceniu utraconego blasku - mówi Łukasz Rutkowski z reKINO.
- Jednym z większych wyzwań stojących przed ekipą rekonstruktorów było wymalowanie bardzo dużej ilości białych, pionowych rys, a także kilku szerokich, pionowych, niebieskich pasów, przemieszczających się w prawej części kadru. Prace nad wymalowaniem tych artefaktów zajęły nam prawie 2 tygodnie z racji dużej dynamiki ujęć a także braku odpowiednich algorytmów w dedykowanych programach do rekonstrukcji obrazu - mówi Michał Wielgosz z reKINO.
Lepszy kolor i dźwięk
Korekcja barwna, czyli nadanie filmowi odpowiedniej kolorystyki została wykonana pod nadzorem Pawła Edelmana. - Opieraliśmy się na założeniach, które Paweł Edelman wówczas poczynił oraz które pamięta do dziś - wyjaśnia kolorysta Michał Herman z Di Factory. Podczas korekcji barwnej spasowano sąsiadujące ze sobą ujęcia i sceny, oraz poprawiono wszelkie niedociągnięcia związane zarówno z niedoskonałościami negatywu jak i procesu fotochemicznego. Procesom rekonstrukcji poddano także ścieżkę dźwiękową. Jak mówi Tomek Dukszta z firmy SoundPlace, poza standardowymi pracami jak: przepisanie taśmy magnetycznej, usunięcie trzasków i szumów, najbardziej czasochłonny był proces synchronizacji obrazu z dźwiękiem. Dodatkowo wykonano m.in. odświeżenie barwy i remix całego filmu, by sceny jak np. wybuch agresji i zdemolowanie szklanych, szpitalnych szaf przez Cezarego Pazury, były przyjemne w odbiorze podczas projekcji filmu.
Na premierowej projekcji zrekonstruowanego cyfrowo filmu byli obecni jego twórcy, w tym m.in.: Władysław Pasikowski (scenarzysta i reżyser), Paweł Edelman (autor zdjęć) i odtwórcy głównych ról - Marek Kondrat i Bogusław Linda. Muzykę do filmu, wyprodukowanego przez Studio Filmowe Zebra, skomponował Michał Lorenc.
Rekonstrukcja filmu, w ramach projektu Kinoklasyka, realizowana jest przez Cyfrowe Repozytorium Cyfrowe, była współfinansowana przez PISF - Polski Instytut - Sztuki Filmowej. Na cykl Kinoklasyka składają się najlepsze i najważniejsze filmy polskiej kinematografii wraz z uzupełniającymi je dokumentami, które zostały poddane rekonstrukcji cyfrowej obrazu i dźwięku. Projekcje odbywają się w całej Polsce w wybranych kinach studyjnych. Podczas dwóch wcześniejszych odsłon widzowie mogli zobaczyć zrekonstruowane filmy "Przypadek" Krzysztofa Kieślowskiego i "Zaklęte rewiry" Janusza Majewskiego oraz towarzyszące im krótkie dokumenty: "Siedem kobiet w różnym wieku" Krzysztofa Kieślowskiego i "Wszyscy dla wszystkich" Leszka Tarnowskiego i Pawła Kędzierskiego.
Efekty rekonstrukcji można zobaczyć na stronie vimeo.com/93988431 .
"Z punktu widzenia nocnego portiera"
Razem z obrazem Władysława Pasikowskiego do kin wchodzi po rekonstrukcji film dokumentalny "Z punktu widzenia nocnego portiera", którego scenarzystą i reżyserem jest Krzysztof Kieślowski, a autorem muzykiWojciech Kilar. Producentem dokumentu jest Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych. Obraz opowiada o tym w jaki sposób system totalitarny kształtuje słabe osobowości i czyni z nich bezwolne narzędzia.
Kinoklasyka - kino wiecznie młode .
Więcej informacji na stronach: www.repozytoriumfilmowe.pl, www.rekino.pl.
em, PISF
Cyfrowa rekonstrukcja obrazu
- Cyfrowa rekonstrukcja obrazu składającego się ze 160 tys. pojedynczych klatek obrazu została wykonana w firmie DI Factory przez specjalistów z reKINO i trwała prawie 2 miesiące w 5-osobowym zespole. Pomimo tego, że film nakręcono stosunkowo niedawno, bo w 1992 roku, 22-letni negatyw obrazu uległ już częściowej degradacji, dlatego też musieliśmy wykonać szereg prac polegających na przywróceniu utraconego blasku - mówi Łukasz Rutkowski z reKINO.
- Jednym z większych wyzwań stojących przed ekipą rekonstruktorów było wymalowanie bardzo dużej ilości białych, pionowych rys, a także kilku szerokich, pionowych, niebieskich pasów, przemieszczających się w prawej części kadru. Prace nad wymalowaniem tych artefaktów zajęły nam prawie 2 tygodnie z racji dużej dynamiki ujęć a także braku odpowiednich algorytmów w dedykowanych programach do rekonstrukcji obrazu - mówi Michał Wielgosz z reKINO.
Lepszy kolor i dźwięk
Korekcja barwna, czyli nadanie filmowi odpowiedniej kolorystyki została wykonana pod nadzorem Pawła Edelmana. - Opieraliśmy się na założeniach, które Paweł Edelman wówczas poczynił oraz które pamięta do dziś - wyjaśnia kolorysta Michał Herman z Di Factory. Podczas korekcji barwnej spasowano sąsiadujące ze sobą ujęcia i sceny, oraz poprawiono wszelkie niedociągnięcia związane zarówno z niedoskonałościami negatywu jak i procesu fotochemicznego. Procesom rekonstrukcji poddano także ścieżkę dźwiękową. Jak mówi Tomek Dukszta z firmy SoundPlace, poza standardowymi pracami jak: przepisanie taśmy magnetycznej, usunięcie trzasków i szumów, najbardziej czasochłonny był proces synchronizacji obrazu z dźwiękiem. Dodatkowo wykonano m.in. odświeżenie barwy i remix całego filmu, by sceny jak np. wybuch agresji i zdemolowanie szklanych, szpitalnych szaf przez Cezarego Pazury, były przyjemne w odbiorze podczas projekcji filmu.
Na premierowej projekcji zrekonstruowanego cyfrowo filmu byli obecni jego twórcy, w tym m.in.: Władysław Pasikowski (scenarzysta i reżyser), Paweł Edelman (autor zdjęć) i odtwórcy głównych ról - Marek Kondrat i Bogusław Linda. Muzykę do filmu, wyprodukowanego przez Studio Filmowe Zebra, skomponował Michał Lorenc.
Rekonstrukcja filmu, w ramach projektu Kinoklasyka, realizowana jest przez Cyfrowe Repozytorium Cyfrowe, była współfinansowana przez PISF - Polski Instytut - Sztuki Filmowej. Na cykl Kinoklasyka składają się najlepsze i najważniejsze filmy polskiej kinematografii wraz z uzupełniającymi je dokumentami, które zostały poddane rekonstrukcji cyfrowej obrazu i dźwięku. Projekcje odbywają się w całej Polsce w wybranych kinach studyjnych. Podczas dwóch wcześniejszych odsłon widzowie mogli zobaczyć zrekonstruowane filmy "Przypadek" Krzysztofa Kieślowskiego i "Zaklęte rewiry" Janusza Majewskiego oraz towarzyszące im krótkie dokumenty: "Siedem kobiet w różnym wieku" Krzysztofa Kieślowskiego i "Wszyscy dla wszystkich" Leszka Tarnowskiego i Pawła Kędzierskiego.
Efekty rekonstrukcji można zobaczyć na stronie vimeo.com/93988431 .
"Z punktu widzenia nocnego portiera"
Razem z obrazem Władysława Pasikowskiego do kin wchodzi po rekonstrukcji film dokumentalny "Z punktu widzenia nocnego portiera", którego scenarzystą i reżyserem jest Krzysztof Kieślowski, a autorem muzykiWojciech Kilar. Producentem dokumentu jest Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych. Obraz opowiada o tym w jaki sposób system totalitarny kształtuje słabe osobowości i czyni z nich bezwolne narzędzia.
Kinoklasyka - kino wiecznie młode .
Więcej informacji na stronach: www.repozytoriumfilmowe.pl, www.rekino.pl.
em, PISF