KSIĄŻKI

Piotr Kofta

1. „Zniszcz ten dziennik”

Keri Smith

K.E. LIBER

2. „Wybór Crossa”

Sylvia Day

WIELKA LITERA

3. „Wróć, jeśli pamiętasz”

Gayle Forman

NASZA KSIĘGARNIA

4. „Gniew”

Zygmunt Miłoszewski

W.A.B.

5. „50 twarzy Greya”

E.L. James

SONIA DRAGA

6. „Blackout 2015”

Marc Elsberg

W.A.B.

7. „Bóg nigdy nie mruga”

Regina Brett

INSIGNIS

8. „Ziarno prawdy”

Zygmunt Miłoszewski

W.A.B.

9. „Widzę Cię”

Irene Cao

SONIA DRAGA

10. „Uwikłanie 3”

Zygmunt Miłoszewski

W.A.B.

DANE POCHODZĄ Z SALONÓW SIECI EMPIK

Życie dobrze przeżyte

Zmarły przed niespełna miesiącem wybitny socjolog Edmund Wnuk-Lipiński w ostatnich latach pisał autobiografię – ale trudno tę książkę czytać jako epitafium. Jest to raczej opowieść o dobrze przeżytym, pracowitym życiu, a także o godnej podziwu umiejętności wydobywania się z autentycznych egzystencjalnych katastrof, choćby tej związanej ze śmiercią dziecka: syn autora zginął jako nastolatek w do końca niewyjaśnionym wypadku. Wnuk-Lipiński był również uznanym pisarzem SF, obok Janusza Zajdla – prekursorem nurtu fantastyki socjologicznej. Ten sprawny pisarski warsztat czuje się również w jego autobiografii. Jest ona pomyślana, nieco wbrew tytułowi, nie tylko jako subiektywne sprawozdanie z własnych losów, lecz także jako swoista kronika dziejów powojennej Polski, dziejów postrzeganych przez pryzmat doświadczeń inteligenta i naukowca. Ostatecznie urodzony w maju 1944 r. Wnuk-Lipiński był niemal rówieśnikiem PRL. Jest tu więc sporo o zachłyśnięciu się Zachodem, o nadziejach związanych z epoką Gierka i następującym po nich późniejszym rozczarowaniu, jest błyskotliwa socjopolitycznaanaliza zjawiska kolejki – polecam ją zwłaszcza młodszym czytelnikom, którzy nie mają pojęcia, czym była kolejka w czasach realnego socjalizmu, jest wreszcie parę ważnych stron o kulisach naszej aksamitnej rewolucji 1989 r. Wnuk-Lipiński nie dał się wciągnąć w polsko-polską wojnę na słowa, ale był uważnym obserwatorem – jego świadectwo to zimny okład na rozpalone głowy.

Autobiografia WNUKA-LIPIŃSKIEGO

EDMUND WNUK-LIPIŃSKI, „ŚWIATY RÓWNOLEGŁE. AUTOBIOGRAFIA SUBIEKTYWNA W SENSIE ŚCISŁYM”, PRÓSZYŃSKI I S-KA 2015

Gra pozorów

MÓWIĄ O NIM Z PRZEKĄSEM „Sherlock Homeless” – ale Jack Reacher, człowiek od rozwiązywania problemów, który za cały swój bagaż ma szczoteczkę do zębów, traktuje ów epitet raczej jako komplement. W „Sprawie osobistej” z błogosławieństwem amerykańskich służb specjalnych podąża śladem snajpera pragnącego – jak twierdzi establishment – ustrzelić któregoś z ważnych światowych przywódców. Zaś Child rozbraja humorem nadętą formułę szpiegowskiego thrillera, zadając przy okazji istotne pytania o polityczną grę uników i pozorów.

LEE CHILD, „SPRAWA OSOBISTA”, PRZEŁ. ANDRZEJ SZULC, ALBATROS 2015

Blizny po matce

TA KSIĄŻKA NIEUCHRONNIE WCHO- DZI w polemikę z poglądem, że istnieje hierarchia wojennych traum, na szczycie której lokuje się doświadczenie Holocaustu. Nie, zdaje się mówić Anna Janko, wojenne rzezie i ich konsekwencje nie odróżniają ras ani religii. Ekspresyjna, ostra narracja „Małej Zagłady” przywołuje historię matki autorki, która jako dziecko cudem przeżyła niemiecką pacyfikację zamojskiej wsi i była świadkiem śmierci rodziców – owo doświadczenie zaważyło także na życiu jej córki, która deklaruje: „Dziś pamiętam więcej od ciebie...”.

ANNA JANKO, „MAŁA ZAGŁADA”, WYDAWNICTWO LITERACKIE 2015