Irak: 3,6 mln dzieci jest narażonych na przemoc

Obecnie 4,7 mln dzieci w Iraku wymaga natychmiastowej pomocy humanitarnej. To 1/3 wszystkich irackich dzieci.

– Dzieci w Iraku znajdują się na linii ognia i są nieustannie celem ataków. Apelujemy do wszystkich stron konfliktu o przestrzeganie praw dzieci. Musimy dać dzieciom wsparcie, jakiego potrzebują – powiedział Peter Hawkins, przedstawiciel UNICEF w Iraku. Raport UNICEF „A Heavy Price for Children” przedstawia skalę i złożoność kryzysu humanitarnego, który od niemal czterech dekad dotyka ten kraj. Sytuacja dzieci w Iraku pogarsza się z dnia na dzień. W ciągu ostatniego 2,5 roku 1496 dzieci zostało porwanych. To oznacza, że w każdym miesiącu uprowadzano 50 dzieci. Wiele z nich zmuszano do walki lub wykorzystano seksualnie.

– Porywanie dzieci z ich domów, szkół i ulic jest przerażające. Te dzieci są zabierane ze swoich rodzin i nieludzko wykorzystywane – powiedział Hawkins. 

Od 2014 r. niemal 10% dzieci w Iraku (czyli ponad 1,5 mln) musiało opuścić swoje domy z powodu rosnącej przemocy. Niektóre z nich musiały to robić wiele razy. Z powodu konfliktu niemal 1 na 5 szkół nie funkcjonuje, a 3,5 mln dzieci w wieku szkolnym znajduje się poza systemem edukacji. 

UNICEF apeluje o podjęcie natychmiastowych działań w celu ochrony praw dzieci w Iraku:

• Należy zakończyć zabijanie, okaleczanie, porywanie, torturowanie i przetrzymywanie dzieci, a także ich przymusowe rekrutowanie do sił zbrojnych i wykorzystywanie seksualne. Należy zakończyć ataki na szkoły, placówki medyczne i ich personel.

• Należy zapewnić nieograniczony i bezwarunkowy dostęp organizacji humanitarnych do wszystkich dzieci, niezależnie od miejsca, w którym się znajdują (również na terenach niekontrolowanych przez rząd).

• Należy zwiększyć dostęp do edukacji oraz wyposażyć nauczycieli i uczniów w materiały edukacyjne. Te dzieci w kolejnych latach odbudują Irak i będą decydować o jego przyszłości.

• Należy zapewnić dzieciom wsparcie psychologiczne.

• Należy zwiększyć finansowanie pomocy dla Iraku. Środki szybko się kończą, co prowadzi do ograniczenia dostarczania pomocy ratującej życie.