Jest decyzja Unii Europejskiej w sprawie sankcji wobec Rosji

Decyzja Unii Europejskiej jest podyktowana głównie ustaleniami po spotkaniu prezydenta Francji Emmanuela Macrona i kanclerz Niemiec Angeli Merkel z 22-23 czerwca tego roku. Dwie głowy państw, wchodzące w skład tzw. czwórki normandzkiej (wraz z nimi rozmowy prowadzi także prezydent Ukrainy Petro Poroszenko i prezydent Rosji Władimir Putin, spotkania odbywają się także na szczeblu szefów MSZ tych państw), oceniły, że wciąż nie są realizowane tzw. porozumienia mińskie i w związku z tym należy przedłużyć sankcje wobec Federacji Rosyjskiej.

Sankcje wobec Rosji funkcjonują od 31 czerwca 2014 roku, kiedy to UE podjęła taką decyzję w związku z działaniami Rosjan skierowanymi na destabilizację sytuacji na Ukrainie. We wrześniu 2014 roku sankcje zostały rozszerzone, a od 19 marca 2015 roku zniesienie sankcji od realizacji tzw. I porozumień mińskich.

Sankcje obejmują pięć największych rosyjskich firm, w których udziały ma skarb państwa, a także trzy rosyjskie spółki energetyczne i trzy koncerny zbrojeniowe. Zakazany jest eksport sprzętu wojskowego do Rosji, a także sprowadzanie go z tego kraju. Sankcje są też skierowane przeciwko 150 osobom, których środki finansowe, przechowywane na terenie państw UE, zostały zamrożone, a im zakazano wjazdu na teren Unii.

II porozumienie mińskie

Porozumienie z Mińska z 29 marca tego roku zawarli w stolicy Białorusi członkowie grupy kontaktowej ds. konfliktu w Donbasie. W jej skład wchodzi Rosja, Ukraina i OBWE oraz przedstawiciele z dwóch separatystycznych republik: ługańskiej i donieckiej.Porozumienie zaczęło obowiązywać od 1 kwietnia. Wśród założeń rozejmu jest m.in. wycofanie ciężkiego sprzętu i przerwanie ognia.

I porozumienie mińskie

Poprzednie porozumienie, które miało obowiązywać na wschodzie Ukrainy, to także porozumienie z Mińska wynegocjowane przez tzw. czwórkę normandzką w lutym 2015 roku. Porozumienie zawierało m.in. zobowiązanie do przerwania ognia na terenie obwodów donieckiego i ługańskiego od 15 lutego 2015 roku, wycofania uzbrojenia ciężkiego na odległość od 50, 70 i 140 kilometrów od granicy (odległość zależała od konkretnego systemu artyleryjskiego), czy też rozwiązania kwestii Donbasu.