Ponure „nabożeństwo” na Placu Czerwonym, Putin jak kapłan sekty. Chwila prawdy nadejdzie już wkrótce

Miała być wielka demonstracja rosyjskiej potęgi, a wyszedł krzyk rozpaczy z oblężonej twierdzy. Rosyjski prezydent znów prawił coś o zagrożeniu cywilizacji przez napór światowego zła. On i jego armia stawia mu dziś ponoć opór tak, jak Stalin i Armia Czerwona stawiała opór Hitlerowi.

Słuchali go skrzyknięci na Plac Czerwony dyktatorzy z dawnych sowieckich kolonii, pousadzani między uginającymi się pod ciężarem medali sędziwymi weteranami II wojny światowej. Po minach niektórych obecnych na trybunie gości – jak choćby wiercącego się nerwowo premiera Armenii, Nikola Paszyniana – widać było, że zdają sobie sprawę, w jakim cyrku biorą udział.