Wirtuoz ogrodów. Ten ptak wydaje niesamowite dźwięki
Ten ptasi wirtuoz wyróżnia się na tle innych skrzydlatych kręgowców. Jego płynąca w przestrzeni pieśń, którą samce wykonują ze swoich stanowisk do śpiewania, takich jak wierzchołki drzew lub szczyty dachów, ma bogaty zakres – znacznie przekraczający oktawę.
Niezwykli czarnopiórzy wokaliści są niezwykle zmienni w swojej ekspresji i potrafią tworzyć najbardziej złożone struktury harmoniczne.
Słuchając śpiewu kosa można całkiem skutecznie się zrelaksować. Dźwięki przez niego wydawane działają odprężająco – to prawdopodobnie wpływ biologii ewolucyjnej: ponieważ tam, gdzie śpiewa kos, ryzyko, że czai się groźny drapieżnik, jest raczej niskie. Co ciekawe, muzyka ptaków śpiewających wypełnia powietrze naszej planety od 33 milionów lat. Według aktualnej wiedzy, Homo sapiens istnieje zaledwie od około 300 tysięcy lat.
Kos rekordzistą w świecie zwierząt
Dla wielu zaskakujący okazuje się fakt, że ptaki mają zupełnie inny aparat głosowy niż ludzie.
Podczas śpiewania fałdy głosowe krtani kosów mogą kurczyć się nawet 200 razy na sekundę. Prawie żaden inny ruch w królestwie zwierząt nie jest tak dynamiczny. W rzeczywistości jest to najszybszy ruch, jaki udało nam się dotychczas zmierzyć u kręgowców. Dla porównania – jedno mrugnięcie okiem trwa około 150 milisekund. W tym czasie fałdy głosowe kosa mogą poruszyć się 30 razy.
Doświadczony samiec kosa łączy ponad 30 motywów dźwiękowych, tworząc piękne pieśni. Badacze odkryli, że każdy samiec ma od dwóch do pięciu ulubionych motywów, dlatego przy odrobinie doświadczenia i wprawy z łatwością można rozróżnić poszczególne osobniki we własnym ogrodzie.
Kosi utwór można podzielić na część główną i cichszy, bardziej ćwierkający muzyczny dodatek. To właśnie tam wyczuwalna jest wyraźna dwuczęściowa harmonia, duofonia, których częstotliwości są czasami całkowicie skrajne.
Kos wychwytuje podziemne wibracje dżdżownic
Ogródkowym obserwatorom przyrody na pewno niejednokrotnie rzucił się w oczy kos wydziobujący z ziemi dżdżownice lub insekty. Dzięki swoim wrażliwym łapkom potrafi optymalnie wychwycić podziemne wibracje dżdżownic i rozdziobać ziemię we właściwym miejscu.
Zimą chętnie zjada także nasiona i jagody, które są dla nas ludzi bardzo trujące, takie jak pokrzyk wilcza jagoda czy cis. Ich tolerancja na ich mocne trucizny jest tysiąc razy większa niż u ludzi.