Wielki sukces polskiej archeologii. Zaskakujące rozmiarami odkrycie w gminie Księżpol

Odkrycia w gminie Księżpol dokonała „Grupa Eksploratorzy” przy Tarnogrodzkim Towarzystwie Regionalnym, kierowana przez Janusza Szabata i Piotra Magocha. Doszło do niego podczas poszukiwań z wykrywaczami metalu, prowadzonych jeszcze wiosną tego roku za zgodą konserwatora. W ubiegłym tygodniu dokładne opisy znalezionego wówczas zbioru przedmiotów trafiły do internetu. Podkreślono, że w przyszłości w tej samej okolicy możliwe są także badania wykopaliskowe.

Co znaleziono pod Księżpolem na Lubelszczyźnie?

W trakcie akcji z powierzchni pól zebrano kilka drobnych narzędzi krzemiennych o trudnym do określenia pochodzeniu oraz kilkadziesiąt fragmentów ceramiki naczyniowej, wśród której dominowały ułamki naczyń kultury wielbarskiej z okresu rzymskiego (61 fragmentów).

Oprócz tego dr Barbara Niezabitowska-Wiśniewska z Instytutu Archeologii UMCS w Lublinie zidentyfikowała też 1 fragment ceramiki z okresu wczesnego średniowiecza (X-XIII w.), 11 fragmentów ceramiki datowanej na tzw. okres staropolski (XVI-XVIII w.) oraz 14 fragmentów ceramiki datowanej na okres nowożytny (XIX-XX w.).

Dzięki ceramice potwierdzono również datowanie zabytków metalowych, wśród których są monety, fibule, noże i różnego rodzaju narzędzia. Naukowcy podkreślili, że podobne skarby archeologiczne rzadko znajdują się w takich ilościach w jednym miejscu.

Zagraniczne media zainteresowały się głównie zabytkowymi monetami, wśród których pojawiły się:

1. Srebrny denar Antoniusa Piusa – wybity w latach 138-161
2. Srebrny denar Antoniusa Piusa – wybity w latach 138-161
3. Srebrny denar Faustyny Młodszej (żony Antoniusa Piusa) – wybity w 141 r.
4. Srebrny denar Antoniusa Piusa – wybity w latach 138-161
5. Srebrny denar Marka Aureliusza – wybity w 174 r.
6. Falsyfikat srebrnego denara rzymskiego, podróbka wykonana przez Gotów z kultury wielbarskiej – bardzo słabo czytelny
7. Falsyfikat srebrnego denara rzymskiego Antoniusa Piusa wybijanego w Rzymie w latach 138-161, podróbka wykonana przez Gotów z kultury wielbarskiej – słabo czytelny awers z podobizną cesarza i naśladownictwem napisu
8. Srebrny denar rzymski Antoniusa Piusa (moneta triumfalna) wybijana w Rzymie w latach 146-152, część monety celowo odcięta prawdopodobnie podczas wymiany handlowej
9. Fragment srebrnego denara Herenii Etruskiej, żony Trajana Decjusza, wybijany w latach 249-251. Zachowane ok. 1/4 monety, odcięte celowo od całości zapewne w trakcie transakcji handlowej. Jest to dość rzadka moneta ze względu na jej podwójną wielkość w stosunku do typowego denara.

Dodatkowo w odkrytym zbiorze znalazły się:

1. Fragment srebrnego grosza praskiego, celowo odciętego od całości monety w trakcie transakcji handlowej. Grosze praskie wybijano w połowie XIV wieku (fot. 1a – awers i fot. 1b – rewers).
2. Szeląg ryski Zygmunta III Wazy – wybity na przełomie XVI/XVII wiek (fot. 2a – awers i fot. 2b – rewers).
3. Półkopiejka rosyjska tzw. „Potuszka”– wybijana w XVII w. (fot. 3a – awers z napisem w cyrylicy oraz fot. 3b – rewers ze schematycznym dwugłowym orłem.
4. Srebrne 3 grosze Zygmunta III Wazy, tzw. „Trojak” – wybity w 1601 r. (fot. 4a – awers z podobizną władcy i napisami oraz fot. 4b – rewers, z napisami).
5. Miedziane szelągi litewskie Jana Kazimierza, tzw. „Boratynki”, wybijane w latach 1660 – 1668 – 38 szelągów litewskich i 1 szeląg koronny.
6. Miedziany szeląg litewski Jana Kazimierza, tzw. „Boratynka” z 1666 r. (fot. 6a – awers z podobizna króla i napisami oraz fot. 6b – rewers z herbem Litwy „Pogonią”).
7. Miedziana moneta o nominale 5 groszy z okresu Księstwa Warszawskiego, (fot. 7a – awers z nominałem monety i rokiem wybicia) i (fot. 7b – rewers z herbem).