Sensacyjne odkrycie. Ogromne miasto ukryte pod dżunglą

To odkrycie budzi ogromne emocje i może przynieść odpowiedzi na wiele pytań o życie, organizację i rozwój tej tajemniczej cywilizacji.

Lidar odsłania tajemnice Majów

Projekt zainicjowany w 2013 roku przez meksykański Urząd Ochrony Środowiska miał na celu zbieranie danych topograficznych i ekologicznych w dżungli stanu Campeche. Jednak to nie urzędnicy zauważyli struktury miasta — spostrzegł je doktorant archeologii z Uniwersytetu Tulane, Luke Auld-Thomas, podczas przeglądania obrazów.

Przy analizie danych Lidar zauważył anomalie w odbiciu promieni na obszarze 16 km². Auld-Thomas, wspierany przez zespół archeologów, potwierdził później, że gęsto porośnięta roślinnością ziemia kryje imponujące pozostałości miasta Majów. Odkrycie, nazwane Valeriana, zostało opublikowane na łamach naukowego pisma „Antiquity”.

Miasto Valeriana: struktury i życie codzienne

Analiza danych Lidar ujawniła, że na obszarze odkrycia znajduje się około 7 tysięcy kamiennych budowli, w tym piramidy, place, zbiorniki na wodę, szerokie drogi oraz boisko do gry w piłkę. Archeolodzy szacują, że w szczytowym okresie rozwoju miasto zamieszkiwało od 30 do 50 tysięcy osób, co czyni je jednym z największych znanych miast Majów. Otaczające je pola uprawne dostarczały żywności mieszkańcom i były prawdopodobnie kluczowe dla przetrwania tej społeczności.

Jak wyjaśnia profesor Francisco Estrada-Belli, specjalista ds. archeologii Majów, struktura Valeriany potwierdza zaawansowaną organizację urbanistyczną: „To było centrum rozwoju miejskiego, połączone z innymi miastami drogami bitymi i kanałami irygacyjnymi. Dzięki tak rozległej sieci Majowie nie byli odizolowanymi społecznościami, ale funkcjonowali jako jednolity organizm społeczny”.

Estrada-Belli dodaje, że na podobnym obszarze odkryto również inne miasta Majów, takie jak Calakmul i Tikal, wskazując, że cywilizacja w szczytowym okresie rozwoju mogła osiągnąć populację liczącą 5 milionów mieszkańców.

Urbanizacja Majów i ich wpływ na środowisko

Odkrycie Valeriany stanowi znaczący postęp w zrozumieniu urbanizacji Majów. Dotychczas archeolodzy sądzili, że cywilizacja ta składała się z mniejszych, izolowanych społeczności. Jednak Valeriana, podobnie jak wcześniej odkryte miasta takie jak Tikal w Gwatemali, rzuca nowe światło na zasięg i organizację społeczeństwa Majów.

Dane Lidar z Tikal, analizowane w 2017 roku, ukazały miasto o powierzchni około 60 km², obejmujące około 6 tysięcy budowli, w tym piramidy sięgające sześciu pięter, kamienne pałace, drogi i fortyfikacje.

Naukowcy odkrywają, że Majowie zamieszkiwali obszar równy wielkością średniowiecznej Anglii, w strukturze społecznej przypominającej współczesne miasta, z kompleksami mieszkalnymi, placami, świątyniami i zaawansowaną siecią dróg.