Archeolodzy odkryli tajemnicze szczątki. Składały się z kości 5 osób
Jak podaje amerykański portal Live Science, szkielet znajdował się na terenie dawnego cmentarzyska z czasów rzymskich w Pommerœul (w zachodniej części Belgii).
Naukowcy mają kilka hipotez, które tłumaczą, jak kości zostały połączone z innymi na przestrzeni kolejnych lat.
5 osób i 1 pochówek
Redakcja LV drogą e-mailową skontaktowała się z archeolożką z Wolnego Uniwersytetu w Brukseli. Barbara Veselka uważa, że początkowo na cmentarzysku pochowano jedną osobę. Następnie wokół jej szczątków rozrzucono kości kolejnych ludzi.
Na terenie cmentarzyska w Pommerœul odnaleziono 76 pochówków kremacyjnych i jeden taki, który znacznie różnił się od pozostałych. Szczątki znajdowały się bowiem w pozycji embrionalnej (czyli takiej, gdy osoba przyciska nogi do brzuch i klatki piersiowej). Po przeanalizowaniu pochówków ustalono, że większość kości pochodzi z II do III wieku naszej ery.
Badacze przeprowadzili analizę radiowęglową, a wtedy na jaw wyszło, że jeden z pochówków zawiera kości paru osób. Żyli oni na przestrzeni 7000 do 3000 roku przed naszą erą. Wyniki pracy naukowcy opublikowali niedawno w czasopiśmie naukowym „Antiquity”. Veselka wskazuje, że szczątki składają się z kości pięciu osób lub więcej – choć badania biologiczne pozwoliły na razie wyszczególnić wspomnianą już liczbę.
Dlaczego w jednym miejscu znajduje się tyle kości, pochodzących od różnych osób? Naukowcy podejrzewają, że Rzymianie mogli inspirować się wtedy przesądami i poczuli potrzebę złączenia się z osobą, która była na terenie dzisiejszej Belgii na długo przed nimi. To jedna z koncepcji.
Wstrząsające odkrycie polskich archeologów na terenie województwa kujawsko-pomorskiego
Zaskakujące odkrycia szczątków mają miejsce także w Polsce. Rok temu opisywaliśmy sytuację, którą nagłaśniała nawet amerykańska stacja telewizyjna CNN. Archeolodzy z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu na cmentarzysku w miejscowości Pień (w pobliżu Bydgoszczy) odkopali ok. 30 nowych grobów.
Natrafili m.in. na pochówek dziecka w wieku około 5-7 lat, pochodzący z XVII w. Zostało złożone w grobie twarzą do ziemi.