Przebadali ciało najrzadszego wieloryba na świecie. Oto, co znaleźli

Jak informowaliśmy kilka miesięcy temu, ciało tego pięciometrowego ssaka morskiego zostało znalezione na brzegu Nowej Zelandii. Pierwsza w historii sekcja zwłok tego wyjątkowego zwierzęcia ujawniła wiele niezwykłych informacji, w tym ślady świadczące o ewolucyjnej przeszłości gatunku, takie jak szczątkowe zęby sugerujące, że kiedyś jego przodkowie mogli żyć na lądzie.

Przełomowe badania. Łączą naukę i tradycję

Sekcja, która trwała tydzień, została przeprowadzona przez naukowców z Departamentu Ochrony Środowiska Te Papa Atawhai, we współpracy z Uniwersytetem Otago, Muzeum Tūhura Otago oraz rdzennymi społecznościami zrzeszonymi w Te Rūnanga o Ōtākou.

Rachel Wesley, przedstawicielka Rūnanga podkreśliła, że połączenie tradycyjnej wiedzy rdzennych mieszkańców Nowej Zelandii z nauką zachodnią pozwoliło głębiej zrozumieć zachowanie i budowę anatomiczną tego tajemniczego ssaka morskiego.

Badania prowadzone były pod kierownictwem Antona van Heldena, doradcy ds. nauk morskich w Departamencie Ochrony Środowiska. W pracach uczestniczyli również nowozelandzcy badacze oraz trójka znakomitych biologów morskich z USA.

Zadziwiające odkrycia. Szczątkowe zęby i dziewięć komór żołądkowych

Podczas badań odkryto wiele interesujących faktów. Wieloryb posiadał maleńkie, szczątkowe zęby w górnej szczęce, które mogą być dowodem na jego ewolucyjną przeszłość jako zwierzęcia lądowego. Szczególnym odkryciem było również stwierdzenie, że dziobowal łopatozębny ma aż dziewięć komór żołądkowych.

W żołądku wieloryba znaleziono resztki pokarmu, takie jak dzioby kałamarnic, soczewki ich oczu oraz inne części organizmów morskich, co dostarczyło nowych informacji o jego diecie i środowisku życia.

Przyczyna śmierci i znaczenie odkrycia

Naukowcy zidentyfikowali przyczynę śmierci wieloryba. Ustalono, że liczne obrażenia głowy, szyi oraz złamanie szczęki mogły być wynikiem silnego urazu. Anton van Helden zasugerował, że trauma mogła być spowodowana przez nieznane zdarzenie, być może kolizję z dużym obiektem.

Wieloryb został nazwany Ōnumia, co nawiązuje do miejsca jego odnalezienia na rezerwacie Taiari Native Reserve. Nazwa ta podkreśla znaczenie kulturowe i tradycyjną więź rdzennych społeczności z otoczeniem naturalnym.

Dziobowale łopatozębne to niezwykle tajemnicza grupa wielorybów, której nazwa pochodzi od charakterystycznego dzioba przypominającego delfina. W wodach Nowej Zelandii można spotkać aż 13 z 24 znanych gatunków tych ssaków.