Kard. Gulbinowicz odznaczony Orderem Orła Białego
"Kościół bardzo pomógł Solidarności. Rola Kościoła była wielka, a we Wrocławiu szczególna. To było miasto Solidarności Walczącej" - zaznaczył prezydent. Dodał, że "Orzeł Biały dotarł do Wrocławia późno, ale trafił w dobre ręce".
Gulbinowiczowi za jego postawę i oddanie Wrocławiowi dziękował też prezydent miasta Rafał Dutkiewicz.
Dziękował też prezydentowi Kaczyńskiemu za uhonorowanie tak ważnej dla Wrocławia postaci. "Umówiliśmy się z ks. kardynałem, że za rok spotkamy się w tym samym miejscu i będziemy świętować jego 60-lecie kapłaństwa, 40-lecie biskupstwa i 25-lecie kapelusza kardynalskiego" - mówił Dutkiewicz. Wręczając kardynałowi wielki ozdobny klucz do bram miasta, Dutkiewicz powiedział: "Eminencjo Wrocław jest Twoim miastem".
Odbierając odznaczenie, kardynał Gulbinowicz podkreślił, że przyjmuje je w pokorze, w imieniu całego Dolnego Śląska. "Oni są tego warci" - podkreślił.
Podziękował prezydentowi za odznaczenie, za to, że dostrzegł emeryta, który decyzją Stolicy Apostolskiej przywędrował z Wilna do Wrocławia, gdzie "znalazł dach nad głową i pole swojej posługi".
"Często Bogu dziękuję, że spotkałem na drodze mojego życia wielu ludzi szlachetnych i odważnych, którzy pomogli mi zrealizować w niełatwych czasach służbę Bogu, człowiekowi i Polsce" - podkreślił.
Pogratulował też L. Kaczyńskiemu, "że ma dobre oczy, które umieją dostrzec ważne sprawy naszego narodu i poszczególnego człowieka". "Tego dowód mieliśmy w tej uroczystej dekoracji" - dodał.
Odznaczenia przyznano także innym osobom. Order Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia w nauce odebrali: prof. Andrzej Wiszniewski i prof. Mieczysław Zlat. Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, za ratowanie Żydów w czasie II wojny światowej, otrzymali: Stanisław Chrobot, Marianna Duda, Roman Pysko. Natomiast Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski otrzymał pośmiertnie fotograf i fotoreporter Krzysztof Capała.
Henryk Gulbinowicz urodził się 85 lat temu na Wileńszczyźnie. W 1944 r. rozpoczął studia w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym w Wilnie, przeniesionym w 1945 r. do Białegostoku, gdzie w czerwcu 1950 r. otrzymał święcenia kapłańskie. W latach 1951- 1955 kontynuował naukę w Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, kończąc je doktoratem z teologii moralnej i etyki.
W lutym 1970 r. otrzymał święcenia biskupie z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego. W styczniu 1976 r. mianowany arcybiskupem metropolitą wrocławskim po zmarłym kardynale Bolesławie Kominku. Objął archidiecezję 12 stycznia, ingres do katedry we Wrocławiu odbył w lutym 1976 r.
Kardynał przeprowadził we Wrocławiu synod archidiecezjalny, Kongres Pracy oraz założył wiele nowych parafii.
Był przewodniczącym komitetu organizacyjnego 46. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego we Wrocławiu w 1997 roku. Brał aktywny udział w pracach Episkopatu Polski. W latach 1977-1987 był profesorem teologii moralnej i Wielkim Kanclerzem Papieskiego Fakultetu Teologicznego we Wrocławiu.
Pracował w watykańskich Kongregacjach: ds. Duchowieństwa, ds. Kościołów Wschodnich i ds. Ewangelizacji Narodów. Uczestniczył w pracach VIII sesji zwykłej Światowego Synodu Biskupów w Watykanie.
Kard. Gulbinowicz otrzymał w swoim życiu wiele wyróżnień i nagród, m.in. jest doktorem honoris causa trzech wrocławskich uczelni, w tym Papieskiego Wydziału Teologicznego. Jest Honorowym Obywatelem Dolnego Śląska, Laureatem Dziecięcej Nagrody SERCA oraz 641. Kawalerem Orderu Uśmiechuab, pap
Czytaj też: Nudziarz, nie rzecznik!