Biegiem uczcili 65. rocznicę Powstania Warszawskiego

Zanim sygnał do startu z ul. Konwiktorskiej, przy stadionie Polonii, dał prezes Zarządu Głównego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Czesław Cywiński, biorący udział w dziewiętnastej edycji biegu zawodnicy, a także kibice, zgotowali długotrwałą owację honorowym gościom - uczestnikom Powstania Warszawskiego. Słychać było okrzyki "Dziękujemy, dziękujemy!"

Z sentymentem

Niektórzy podchodzili do gości, aby osobiście uścisnąć im dłonie. - Żaden film, żaden opis nie odda tego, co myśmy przeżyli - wspomniała Mirosława Sobczyk, mieszkająca od 45 lat w RPA. - Wzruszony jestem postawą młodzieży - dodał Bogdan Horoszowski z Chicago. Sekretarz Klubu Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari Zbigniew Dębski zaskoczony był, że wszyscy uczestnicy biegu solidarnie założyli na ramię biało-czerwone opaski.

Było wielu chętnych

Dyrektor Warszawskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji Janusz Kopaniak,który był głównym organizatorem imprezy, co chwilę był "atakowany" prośbami o wstawiennictwo w otrzymaniu numeru startowego. - Nic nie mogę pomóc, nie ma już pakietów - odpowiadał. - Rok temu, w XVIII Biegu Powstania Warszawskiego, udział wzięło 760 osób. Teraz przygotowaliśmy trzy tysiące koszulek z kodowanymi numerami startowymi i okazało się, że za mało - powiedział Kopaniak, który również wyruszył na trasę prowadzącą Krakowskim Przedmieściem, Karową, Wybrzeżem Gdańskim, Sanguszki do Konwiktorskiej.

O wyjątkową oprawę zawodów, zorganizowanych pod hasłem "Zabiegaj o pamięć", zadbała rekonstrukcyjna Grupa Historyczna "Zgrupowanie Radosław", która poprzez inscenizacje odtworzyła po części atmosferę walk z sierpnia 1944 roku. Powstańcze piosenki, setki zniczy trzymanych w dłoniach osób zgromadzonych przy trasie sprawiły, że "był to nadzwyczajny bieg, jakiego nie ma w kraju" - co podkreślił najstarszy uczestnik, 83-letni Jan Niedźwiecki z Warszawy.

pap, dar