Plac im. Jacka Kuronia w Warszawie

Dodano: 22 września 2010 18:55

- 18 października jeden z placów na warszawskim Żoliborzu otrzyma imię Jacka Kuronia - związanego niegdyś z tą dzielnicą działacza opozycji z PRL, byłego ministra pracy. Brat Kuronia Andrzej powiedział, że przyjaciele i rodzina od dawna starali się, by odpowiednie miejsce na Żoliborzu miało za patrona jego brata. - W te działania włączył się marszałek Senatu Bogdan Borusewicz, władze gminy wyraziły zainteresowanie - podkreślił Andrzej Kuroń.

W pobliżu placu - położonego u zbiegu ul. Gdańskiej, Potockiej, Słowackiego i Księdza Popiełuszki, niedaleko stacji metra Marymont - był Ogródek Jordanowski, w którym w wakacje 1953 r. Jacek Kuroń prowadził półkolonie. Decyzję, by Kuroń został patronem tego placu, Rada Warszawy podjęła w marcu. W uzasadnieniu uchwały napisano, że będzie to formą upamiętnienia "jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej opozycji, który odegrał ogromną rolę w kształtowaniu polskiej pokojowej drogi do wolności, mieszkańca dzielnicy Żoliborz".

Kuroń urodził się w 1934 r. we Lwowie. Od 1949 r. był w Związku Młodzieży Polskiej, w 1952 wstąpił do PZPR. W listopadzie 1953 r. został usunięty i z organizacji, i z partii. Ponownie wstąpił do PZPR w 1956 r. Współtworzył drużyny tzw. walterowców, zwanych też "czerwonymi harcerzami". Wraz z Karolem Modzelewskim napisał "List otwarty do partii", za co w marcu 1965 r. wydalono go z uczelni, usunięto z partii, aresztowano i skazano na 3 lata więzienia. Ponownie aresztowany w marcu 1968 r. - skazany na 3,5 roku więzienia. W 1975 r. Kuroń był jednym z inicjatorów i sygnatariuszy "Listu 59", w którym protestowano przeciw zapisowi w ustawie zasadniczej o kierowniczej roli partii. Był współzałożycielem Komitetu Obrony Robotników i współinicjatorem przekształcenia go w Komitet Samoobrony Społecznej "KOR". Latem 1980 r. Kuroń współorganizował sieć informacji o strajkach. Został ekspertem Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ "Solidarność", a następnie władz związku. Internowany 13 grudnia 1981 r., w następnym roku aresztowany pod zarzutem próby obalenia ustroju. Wyszedł na wolność na mocy amnestii w roku 1984.

W 1989 r. Kuroń brał udział w rozmowach Okrągłego Stołu, w zespole ds. reform politycznych. Od 1989 do 2001 r. był posłem na Sejm. Był członkiem Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, później klubów Unii Demokratycznej i Unii Wolności. Przez trzy kadencje przewodniczył Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych. W rządach Tadeusza Mazowieckiego i Hanny Suchockiej Kuroń był ministrem pracy i polityki socjalnej. Pod jego kierownictwem opracowano ustawę o bezrobociu. W 1995 r. kandydował na urząd prezydenta. Z wynikiem 9,22 proc. głosów zajął trzecie miejsce. Rozgłos przyniosły mu akcje społeczne (m.in. Fundacja "Pomoc Społeczna SOS"), mające łagodzić skutki transformacji. Zmarł w 2004 r.

PAP, arb