Sejm nie chce odbierać dzieci rodzicom

Wsparcie dla rodzin z problemami zamiast odbierania im dzieci - to główne założenie ustawy, której projekt przygotowało Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej. W myśl ustawy umieszczenie dzieci w pieczy zastępczej możliwe będzie po wyczerpaniu wszystkich sposobów wsparcia rodziny, chyba że wymaga tego bezpieczeństwo. Domy dziecka mają być przeznaczone jedynie dla starszych dzieci, które nie znalazły miejsca w rodzinach zastępczych lub wymagają specjalistycznej opieki. Ustawa wprowadza asystentów rodziny, którzy mają pomóc w rozwiązywaniu problemów wychowawczych, socjalnych, wspierać w prowadzeniu domu, planowaniu wydatków i innych codziennych czynnościach. Jeśli konieczne będzie odebranie dzieci z rodziny biologicznej, powinny one trafiać do rodzinnej pieczy zastępczej (rodzina zastępcza lub rodzinny dom dziecka).

Ustawa wprowadza również tzw. rodziny pomocowe, które mają pomagać rodzicom zastępczym - dzięki nim rodzice zastępczy będą mogli np. pójść na urlop. Wprowadza także funkcję koordynatora rodzinnej pieczy zastępczej, który sprawować ma opiekę nad rodzinami zastępczymi - m.in. ma pomagać w pracy z rodziną biologiczną, ułatwiać poszukiwanie specjalistycznego wsparcia, zgłaszać do ośrodków adopcyjnych dzieci z uregulowaną sytuacją prawną, pomagać usamodzielniającym się wychowankom.

Ustawa przewiduje, że do instytucjonalnych placówek opiekuńczych trafiać mają tylko dzieci powyżej 10. roku życia, wymagające szczególnej opieki lub mające trudności z przystosowaniem się do życia w rodzinie. Młodsze dzieci będą mogły być umieszczane w tych placówkach tylko w wyjątkowych przypadkach, np. ze względu na stan zdrowia lub gdy miałyby tam przebywać z rodzeństwem. W placówce nie będzie mogło przebywać więcej niż 14 wychowanków. Ustawa wprowadza również zmiany w procedurach dotyczących adopcji - zmiany zmierzają do tego, aby procedury skrócić do minimum. Dzięki temu dzieci jak najkrócej czekałyby na adopcję.

PAP, arb