Zmarł Szymon Szurmiej
Dodano:
Szymon Szurmiej, dyrektor Teatru Żydowskiego w Warszawie, nie żyje. Zmarł 16 lipca 2014 roku w wieku 91 lat.
Szymon Szurmiej, ur. w 1923 r., od 1969 roku pełnił funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Teatru Żydowskiego w Warszawie. Był wybitnym aktorem teatralnym i filmowym, reżyserem, autorem licznych scenariuszy teatralnych, aktywnym działaczem polskich i międzynarodowych organizacji żydowskich. Warszawa nadała mu honorowe obywatelstwo.
Szurmiej urodził się w Łucku na Wołyniu z małżeństwa polsko-żydowskiego; ojciec Jan Szurmiej był Polakiem, a matka Ryfka z domu Biterman - Żydówką. W 1941 r. został zesłany do obozu pracy na Kołymie i Dżambułu w Kazachstanie. Na zesłaniu zdobył pierwsze doświadczenia aktorskie. W 1946 r. został przesiedlony z Wołynia do Wrocławia. Tam też zaczął pracować w Teatrze Polskim jako asystent reżysera (1951 r.) W 1953 r. został reżyserem. Był związany z teatrami: Teatrem Ziemi Opolskiej w Opolu (1955–1956, kierownik artystyczny i reżyser), Dolnośląskim Teatrem Powszechnym we Wrocławiu (1956–1962), wrocławskim Teatrem Rozmaitości (1962–1967). Dyplomowanym reżyserem został w 1966 r. po zdaniu egzaminu eksternistycznego.
Od 1969 r. był reżyserem Teatru Żydowskiego w Warszawie, a od 1971 r. kierownikiem artystycznym. W 1969 przeprowadził się do Warszawy.
Wiele starań poświęcał dobrosąsiedzkim stosunkom Polski z wszystkimi krajami w Europie i na świecie. Jego działania zostały docenione – otrzymał Order Zasługi Republiki Federalnej Niemiec. Jako artysta i działacz społeczny został odznaczony licznymi najwyższymi odznaczeniami państwowymi, m. in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1993), Narodowym Orderem Legii Honorowej (Francja, 2001), Wielkim Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski (2003), Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005).
źródło: Teatr Żydowski w Warszawie, Wikipedia
Szurmiej urodził się w Łucku na Wołyniu z małżeństwa polsko-żydowskiego; ojciec Jan Szurmiej był Polakiem, a matka Ryfka z domu Biterman - Żydówką. W 1941 r. został zesłany do obozu pracy na Kołymie i Dżambułu w Kazachstanie. Na zesłaniu zdobył pierwsze doświadczenia aktorskie. W 1946 r. został przesiedlony z Wołynia do Wrocławia. Tam też zaczął pracować w Teatrze Polskim jako asystent reżysera (1951 r.) W 1953 r. został reżyserem. Był związany z teatrami: Teatrem Ziemi Opolskiej w Opolu (1955–1956, kierownik artystyczny i reżyser), Dolnośląskim Teatrem Powszechnym we Wrocławiu (1956–1962), wrocławskim Teatrem Rozmaitości (1962–1967). Dyplomowanym reżyserem został w 1966 r. po zdaniu egzaminu eksternistycznego.
Od 1969 r. był reżyserem Teatru Żydowskiego w Warszawie, a od 1971 r. kierownikiem artystycznym. W 1969 przeprowadził się do Warszawy.
Wiele starań poświęcał dobrosąsiedzkim stosunkom Polski z wszystkimi krajami w Europie i na świecie. Jego działania zostały docenione – otrzymał Order Zasługi Republiki Federalnej Niemiec. Jako artysta i działacz społeczny został odznaczony licznymi najwyższymi odznaczeniami państwowymi, m. in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1993), Narodowym Orderem Legii Honorowej (Francja, 2001), Wielkim Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski (2003), Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005).
źródło: Teatr Żydowski w Warszawie, Wikipedia