Jako pierwszy o Harrym Potterze wspomniał Jan Rostworowski, polski poeta żyjący w latach 1919-1975. Na łamach 12. numeru Życia Literackiego, który trafił do sprzedaży 19 marca 1972 roku ukazało się opowiadanie zatytułowane „Harry Potter”.
Głównym bohaterem tekstu jest 17-letni chłopiec, który ma „rysy tak delikatne, że prawie jakby pomyślane, a nie zrobione przez ojca i matkę”. „Nazywa się Harry Potter, po naszemu zapewne Heniek Garncarz (...) jest bardzo młody, wygląda na siedemnastkę, a może przypadkiem ma dwa lata więcej” – napisał autor. W dalszej części opowiadania dowiadujemy się, że chłopak jest sklepikarzem i mieszka na prowincji. Jego dni wypełnia „dostarczanie oryginalnej importowanej kiełbasy krakowskiej oraz pięciolitrowych baniek kiszonych ogórków”. Pod koniec tekstu nastolatek ginie bez wieści.
Mimo tego, że Harry Potter pojawił się w polskiej prasie już w 1972 roku, fani serii twierdzą, że istnieje bardzo mała szansa, że J. K. Rowling szukala inspiracji w opowiadaniu Rostworowskiego, ponieważ tekst nigdy nie został przetłumaczony na inny język.
Syn pisarza tłumaczył, że opowiadanie jego ojca to zapis wspomnień z czasów, gdy sprzedawał polskie wędliny sklepom w Wielkiej Brytanii. Jego Harry Potter miał być wzorowany na jednym z kontrahentów. Sama postać jest autentyczna, jednak jego imię i nazwisko zostało zmienione dla potrzeb powieści.