Piechowski urodził się w 1919 roku w miejscowości Rajkowy na Pomorzu Gdańskim, przed wojną działał w Związku Harcerstwa Polskiego. Jesienią 1939 roku udało mu się uciec z okupowanej Polski i przedostać na Węgry. Stamtąd chciał udać się do Francji, by wstąpić do tworzonych tam polskich oddziałów. Przy próbie przekroczenia granicy został aresztowany przez niemiecki patrol.
Hitlerowcy osadzili Piechowskiego w KL Auschwitz 20 czerwca 1940 roku. Po dwóch latach spędzonych w obozie podjął próbę ucieczki wraz z trzema współwięźniami. Brawurowy plan został przygotowany tak, aby niemieckie dowództwo nie miało podstaw do zastosowania zasady odpowiedzialności zbiorowej wobec pozostałych osadzonych. Następnie, Piechowski przyłączył się do partyzantki AK, w której spędził resztę wojny.
Po wojnie powrócił do Tczewa, podjął studia na politechnice i zaczął pracę w fabryce. W 1945 roku został zadenuncjowany przez komunistycznego działacza jako nieujawniony żołnierz podziemia zbrojnego. Piechowskiego aresztowało UB i skazało na 10 lat więzienia. Po siedmiu latach został zwolniony z odbywania kary. Kontynuował studia na politechnice i po uzyskaniu tytułu inżyniera podjął pracę w Stoczni Gdańskiej.
Książka zawierająca wstrząsające wspomnienia Piechowskiego została opublikowana pod tytułem „Byłem numerem…: Świadectwa z Auschwitz”. Do ostatnich chwil życia, mimo podeszłego wieku, starał się przekazywać swą wiedzę o przeszłości, uczestniczył w wielu spotkaniach historycznych.
Nagroda Kustosz Pamięci Narodowej jest przyznawana za szczególnie aktywny udział w upamiętnieniu historii Narodu Polskiego w latach 1939-1989 oraz za działalność publiczną zbieżną z celami IPN. Wyróżnienie ma charakter honorowy a laureaci nagrody otrzymują tytuł Kustosza Pamięci Narodowej. Kandydatów mogą wysuwać instytucje, organizacje społeczne i naukowe oraz osoby fizyczne. Tytuł ten przyznano m.in. Władysławowi Bartoszewskiemu oraz pośmiertnie prezydentowi Lechowi Kaczyńskiemu.