Samotność Fernando Santosa. „To największy atut nowego selekcjonera”

W świetnej „Samotności Portugalczyka” dziennikarka, Iza Klementowska portretuje kraj nowego selekcjonera reprezentacji Polski, jako miejsce dalekie od naszych wyobrażeń i wrażeń wyniesionych z krótkich wycieczek do Lizbony czy Porto. Nie tyle kraj azulejos, fado, vinho verde i widzianego zawsze w tle oceanu, co miejsce naznaczone trudną historią i w zasadzie odosobnione, izolowane. Jeśli „samotność Portugalczyka” miałaby postać, to trener Fernando Santos świetnie ją we wtorek uosabiał.

Santos nie wchodził w small talki z dziennikarzami, bo żadnego z nich nie znał. Z tego samego powodu nie uśmiechał się ani nie krzywił, słysząc kolejne nazwiska zadających banalne na ogół pytania. Zaprezentował się jako przybysz z innego piłkarskiego świata, nieobarczony żadnymi ciężarami, z którymi od początku musiał mierzyć się jego poprzednik.