Do zabójstwa doszło w Surażu, niewielkiej wsi na kresach wschodnich, skąd pochodziła Barbara Lebiedzińska. Tam się urodziła i wychowała, ale z mężem i trójką dzieci wyemigrowała do USA w poszukiwaniu lepszego życia. Co pewien czas przyjeżdżała jednak do Polski, również w wakacje 2000 roku.
Złe przeczucia
15 lipca Barbara Lebiedzińska rano odwiedziła swoją mamę, później zaprosiła do domu sąsiadki. Mimo tysięcy kilometrów, które je dzieliły, nadal były bardzo zżyte. Odwiedziły ją dwie koleżanki, z którymi wypiła herbatę na werandzie.
Z policyjnych zapisków wynika, że znajome pożegnały się z Barbarą około godziny 10. Jakiś czas później spotkała się z dzierżawcą, który uprawiał rodzinne pole od momentu, kiedy rodzina wyjechała do Stanów. Około godziny 13 kobieta była na zakupach, a około godziny 19 odwiedziła kolejnych sąsiadów. Do domu wróciła dwie godziny później.
Barbara Lebiedzińska przeczuwała, że może grozić jej niebezpieczeństwo. Dzień wcześniej rozmawiała przez telefon ze swoim mężem. Mówiła mu, że ma wrażenie, iż słyszała, jak ktoś chodzi po werandzie przed domem.
Około godziny 21 pani Barbara zgasiła światła w domu i najprawdopodobniej poszła spać.