Janusz Palikot zapowiedział zmianę nazwy swojej formacji. Nic dziwnego. Po wyborczym sukcesie Ruch jego imienia przestał być ruchem, a stał się regularną partią polityczną.
Ruch Palikota był „świetnym chwytem marketingowym" - przyznał skromnie Palikot. Dzięki spersonalizowanej nazwie, która wybory parlamentarne zmieniła w plebiscyt popularności lidera ugrupowania, Ruch zdobył 10 procent poparcia, dzięki czemu w sejmowych ławach zasiądzie 40 nietuzinkowych obywateli.
Historia Ruchu (Poparcia) Palikota sięga września ubiegłego roku, kiedy to niepokorny polityk zrezygnował z członkostwa w Platformie Obywatelskiej i rozpoczął prywatną, lewicową krucjatę. Palikot wystartował kongresem „Nowoczesna Polska", w którym uczestniczyli lewicowi celebryci - m.in. Ryszard Kalisz, Manuela Gretkowska i Magdalena Środa. Wprawdzie udział całej trójki w tej inicjatywie zakończył się na udziale w kongresie, ale sam Ruch przetrwał. A co było potem wszyscy dobrze pamiętamy.
Teraz Ruch Palikota, na który zagłosowało prawie półtora miliona wyborców, ma zmienić nazwę. Szyld, który był wizytówką, marką i „świetnym chwytem marketingowym" zostanie przemalowany. Przed wyborami mówiło się, że Ruch Palikota nie ma żadnych mocnych nazwisk i nawet liderzy list tej partii to osoby zupełnie nieznane, mało znane a jeśli nawet znane, to luźno związane z regionem w którym startowały. Liczyło się tylko jedno nazwisko. Głosując na Wandę Nowicką - głosowaliśmy na Palikota. Głosując na Annę Grodzką - głosowaliśmy na Palikota. Głosując na Roberta Biedronia - głosowaliśmy na Palikota. Ba, nawet głosując na Janusza Palikota - głosowaliśmy na Palikota.
Zmiana nazwy to zatem ryzykowny ruch. Jeżeli Ruch Palikota straci „Palikota", może się okazać, że z pozostanie mu niewiele atutów. A przecież za cztery lata Palikot ma być premierem. Musi więc być wyjątkowo ostrożny, by Polacy nie zapomnieli, gdzie go szukać. Proponuję zatem, by Ruch Palikota przekształcił się w: Ruch Wolnych Palikotów, Polską Partię Przyjaciół Palikotówki, Zielonego Palikot, Polską Partię Soc-Palikotową, Platformę Palikotową, albo Palikota Obywatelskiego. W ten sposób i wilk będzie syty, i owca cała. Partia zmieni nazwę – a Palikot pozostanie. Bo chociaż ruch jest dziś partią, to wciąż Palikot Jest Najważniejszy.
Historia Ruchu (Poparcia) Palikota sięga września ubiegłego roku, kiedy to niepokorny polityk zrezygnował z członkostwa w Platformie Obywatelskiej i rozpoczął prywatną, lewicową krucjatę. Palikot wystartował kongresem „Nowoczesna Polska", w którym uczestniczyli lewicowi celebryci - m.in. Ryszard Kalisz, Manuela Gretkowska i Magdalena Środa. Wprawdzie udział całej trójki w tej inicjatywie zakończył się na udziale w kongresie, ale sam Ruch przetrwał. A co było potem wszyscy dobrze pamiętamy.
Teraz Ruch Palikota, na który zagłosowało prawie półtora miliona wyborców, ma zmienić nazwę. Szyld, który był wizytówką, marką i „świetnym chwytem marketingowym" zostanie przemalowany. Przed wyborami mówiło się, że Ruch Palikota nie ma żadnych mocnych nazwisk i nawet liderzy list tej partii to osoby zupełnie nieznane, mało znane a jeśli nawet znane, to luźno związane z regionem w którym startowały. Liczyło się tylko jedno nazwisko. Głosując na Wandę Nowicką - głosowaliśmy na Palikota. Głosując na Annę Grodzką - głosowaliśmy na Palikota. Głosując na Roberta Biedronia - głosowaliśmy na Palikota. Ba, nawet głosując na Janusza Palikota - głosowaliśmy na Palikota.
Zmiana nazwy to zatem ryzykowny ruch. Jeżeli Ruch Palikota straci „Palikota", może się okazać, że z pozostanie mu niewiele atutów. A przecież za cztery lata Palikot ma być premierem. Musi więc być wyjątkowo ostrożny, by Polacy nie zapomnieli, gdzie go szukać. Proponuję zatem, by Ruch Palikota przekształcił się w: Ruch Wolnych Palikotów, Polską Partię Przyjaciół Palikotówki, Zielonego Palikot, Polską Partię Soc-Palikotową, Platformę Palikotową, albo Palikota Obywatelskiego. W ten sposób i wilk będzie syty, i owca cała. Partia zmieni nazwę – a Palikot pozostanie. Bo chociaż ruch jest dziś partią, to wciąż Palikot Jest Najważniejszy.