2 czerwca 1979 roku podczas mszy świętej na Placu Zwycięstwa (obecnie Plac Piłsudskiego) w Warszawie papież powiedział do zebranych pamiętne słowa: "I wołam, ja, syn polskiej ziemi, a zarazem ja, Jan Paweł II papież, wołam z całej głębi tego Tysiąclecia, wołam w przeddzień Święta Zesłania, wołam z wami wszystkimi: niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój! i odnowi oblicze ziemi. Tej Ziemi!".
Wielu komentatorów uznało, że to papieskie wołanie przyczyniło się m.in. do przemian ustrojowych, zapoczątkowanych w Polsce, a następnie w całej Europie Środkowo-Wschodniej. Dodało Polakom odwagi do przeprowadzenia w naszym kraju niezbędnych reform ustrojowych, a także przyczyniło się do odzyskania przez Polskę niepodległości, wolności i suwerenności.
W środowej audiencji uczestniczyło kilka tysięcy Polaków z kraju i zagranicy. Obecna była grupa Polaków ze Związku Podhalan z Chicago, która przybyła do Rzymu z okazji 75-lecia istnienia organizacji.
Papież podziękował Polakom z USA za ich wkład "w zachowanie chrześcijańskich korzeni polskiej kultury i tradycji pośród emigrantów w Ameryce". Pozdrowił także pielgrzymów ze Słupska, który przyznał mu honorowe obywatelstwo.
W odczytanej przez kapłana z watykańskiego Sekretariatu Stanu katechezie, poświęconej Psalmowi 41, papież zwrócił uwagę, że "pytanie o sens choroby i cierpienia pojawia się zawsze wtedy, gdy spada na człowieka ciężka dolegliwość. Rozważając słowa Psalmu w świetle Nowego Testamentu i zbawczego cierpienia Chrystusa, dochodzimy do wniosku, że choroba nie jest wynikiem grzechu. Jest doświadczeniem, w którym cierpiący może nawiązać szczególną więź z Bogiem, który wspiera go swoją łaską. Dla rodziny i przyjaciół chorego doświadczenie to jest wezwaniem do miłości, troski i serdecznego towarzyszenia".
Na zakończenie audiencji, w której uczestniczyło w sumie kilkanaście tysięcy wiernych, Jan Paweł II złożył życzenia Włochom z okazji przypadającego 2 czerwca święta narodowego Republiki Włoskiej. Tego dnia 1946 roku we Włoszech proklamowano republikę.
em, pap