Performer" - tak zostanie zatytułowana wystawa o Jerzym Grotowskim w Zachęcie. Filmowe zapisy m.in. spektakli, warsztatów i wykładów Grotowskiego będzie można oglądać od soboty 14 lutego.
Performer" - tak zostanie zatytułowana wystawa o Jerzym Grotowskim w Zachęcie. Filmowe zapisy m.in. spektakli, warsztatów i wykładów Grotowskiego będzie można oglądać od soboty 14 lutego.
Jak poinforomowała dyrektor galerii Zachęta Agnieszka Morawińska, ekspozycję przygotowano w ramach ogłoszonego przez UNESCO w 2009 r. Roku Grotowskiego.
"Ta wystawa nie jest typowa; jest ekspozycją problemową, próbą rekonstrukcji sposobu myślenia Grotowskiego (...). Mam nadzieję, że przyczyni się ona także do popularyzacji, do przypomnienia twórczości Jerzego Grotowskiego" - mówiła Morawińska.
Jak wyjaśniła, "twórczość Grotowskiego prezentowana jest głównie za pomocą sztuk wizualnych". Można zobaczyć m.in. filmowe dokumentacje z prób, przedstawień, ćwiczeń aktorskich, wywiady z reżyserem, ale także m.in. z Peterem Brookiem, który opowiada o Grotowskim.
Jedna z kuratorów wystawy, Hanna Wróblewska, podkreśliła, że główną część ekspozycji stanowią zapisy fragmentów spektakli Grotowskiego, m.in. "Scen z Hamleta", "Akropolis", "Księcia niezłomnego", "Ewangelii", "Apocalypsis cum figuris".
"Zobaczyć w nich można m.in. głównego aktora teatru Grotowskiego, aktora całkowitego, totalnego - Ryszarda Cieślaka, oraz innych m.in. Renę Mirecką i Maję Komorowską" - mówiła inna kurator ekspozycji, Magda Kulesza.
"Udało nam się także, na potrzeby wystawy, zdobyć zapis spektaklu +Akcja+, ostatniej pracy Grotowskiego; spadkobiercy artysty powierzyli nam jedną z rejestracji tego przedstawienia" - zaznaczyła Kulesza.
W drugiej części wystawy będzie można obejrzeć zapisy ćwiczeń, warsztatów Grotowskiego z aktorami. Na wystawie znalazła się także część poświęcona wykładom Grotowskiego, które wygłaszał w College de France pod koniec swego życia.
"Te wykłady nigdy nie były publikowane - taka była wola Grotowskiego; są one znane tylko z nagrań, ale na potrzeby tej wystawy ich duże fragmenty zostały streszczone" - tłumaczyła Kulesza.
"Tytuł wystawy +Performer+ został zaczerpnięty z jednego z tekstów Jerzego Grotowskiego" - wyjaśnił kurator Jarosław Suchan. "+Performer+ to bohater jednego z ostatnich, a zarazem najważniejszych tekstów Grotowskiego, to +człowiek czynu, a nie ten, który gra kogoś innego; tancerz, kapłan, wojownik+" - cytował Suchan.
Zwrócił on także uwagę, że materiały dotyczące Grotowskiego zostały na wystawie zestawione z dziełami innych artystów, których "łączą z Grotowskim wspólne inspiracje lub podobne podejście do sztuki". W Zachęcie zaprezentowano filmowe rejestracje akcji artystycznych kilkunastu artystów, m.in. Mariny Abramovic (Serbia), Bruca Naumana (USA), Grzegorza Sztwiertnii (Polska), Hanny Wilke (USA) i Zbigniewa Warpechowskiego (Polska).
Urodzony w 1933 r., a zmarły w 1999 r. Grotowski był reżyserem, teoretykiem teatru, pedagogiem; uznawany jest za jednego z największych reformatorów teatru w XX wieku.
W 1955 roku Grotowski ukończył studia aktorskie na PWST w Krakowie. W latach 1955-1956 studiował reżyserię w moskiewskim Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej. Po powrocie do kraju podjął studia reżyserskie na swojej macierzystej uczelni (1956- 1960). Jako reżyser debiutował w 1957 roku w Starym Teatrze w Krakowie.
Wraz z Ludwikiem Flaszenem objął w 1959 r. Teatr 13 Rzędów w Opolu i przekształcił go w Teatr Laboratorium. Kierowany przez Grotowskiego i Flaszena Teatr Laboratorium nie był tradycyjnym teatrem, lecz instytutem ukierunkowanym na badanie sztuki teatralnej, a zwłaszcza sztuki aktora.
Od 1986 r. do swojej śmierci Grotowski pracował głównie w Pontederze (Włochy). W 1997 roku objął katedrę antropologii teatralnej w paryskim College de France i w tym samym roku wygłosił siedem wykładów z cyklu "Linia organiczna w teatrze i w rytuale". W 1998 r. wygłosił dwa ostatnie wykłady. 14 stycznia 1999 r. zmarł w Pontederze.
Wystawa, przygotowywana przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego i Zachętę Narodową Galerią Sztuki we współpracy z Instytutem im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu, potrwa do 25 marca 2009.
Jak poinforomowała dyrektor galerii Zachęta Agnieszka Morawińska, ekspozycję przygotowano w ramach ogłoszonego przez UNESCO w 2009 r. Roku Grotowskiego.
"Ta wystawa nie jest typowa; jest ekspozycją problemową, próbą rekonstrukcji sposobu myślenia Grotowskiego (...). Mam nadzieję, że przyczyni się ona także do popularyzacji, do przypomnienia twórczości Jerzego Grotowskiego" - mówiła Morawińska.
Jak wyjaśniła, "twórczość Grotowskiego prezentowana jest głównie za pomocą sztuk wizualnych". Można zobaczyć m.in. filmowe dokumentacje z prób, przedstawień, ćwiczeń aktorskich, wywiady z reżyserem, ale także m.in. z Peterem Brookiem, który opowiada o Grotowskim.
Jedna z kuratorów wystawy, Hanna Wróblewska, podkreśliła, że główną część ekspozycji stanowią zapisy fragmentów spektakli Grotowskiego, m.in. "Scen z Hamleta", "Akropolis", "Księcia niezłomnego", "Ewangelii", "Apocalypsis cum figuris".
"Zobaczyć w nich można m.in. głównego aktora teatru Grotowskiego, aktora całkowitego, totalnego - Ryszarda Cieślaka, oraz innych m.in. Renę Mirecką i Maję Komorowską" - mówiła inna kurator ekspozycji, Magda Kulesza.
"Udało nam się także, na potrzeby wystawy, zdobyć zapis spektaklu +Akcja+, ostatniej pracy Grotowskiego; spadkobiercy artysty powierzyli nam jedną z rejestracji tego przedstawienia" - zaznaczyła Kulesza.
W drugiej części wystawy będzie można obejrzeć zapisy ćwiczeń, warsztatów Grotowskiego z aktorami. Na wystawie znalazła się także część poświęcona wykładom Grotowskiego, które wygłaszał w College de France pod koniec swego życia.
"Te wykłady nigdy nie były publikowane - taka była wola Grotowskiego; są one znane tylko z nagrań, ale na potrzeby tej wystawy ich duże fragmenty zostały streszczone" - tłumaczyła Kulesza.
"Tytuł wystawy +Performer+ został zaczerpnięty z jednego z tekstów Jerzego Grotowskiego" - wyjaśnił kurator Jarosław Suchan. "+Performer+ to bohater jednego z ostatnich, a zarazem najważniejszych tekstów Grotowskiego, to +człowiek czynu, a nie ten, który gra kogoś innego; tancerz, kapłan, wojownik+" - cytował Suchan.
Zwrócił on także uwagę, że materiały dotyczące Grotowskiego zostały na wystawie zestawione z dziełami innych artystów, których "łączą z Grotowskim wspólne inspiracje lub podobne podejście do sztuki". W Zachęcie zaprezentowano filmowe rejestracje akcji artystycznych kilkunastu artystów, m.in. Mariny Abramovic (Serbia), Bruca Naumana (USA), Grzegorza Sztwiertnii (Polska), Hanny Wilke (USA) i Zbigniewa Warpechowskiego (Polska).
Urodzony w 1933 r., a zmarły w 1999 r. Grotowski był reżyserem, teoretykiem teatru, pedagogiem; uznawany jest za jednego z największych reformatorów teatru w XX wieku.
W 1955 roku Grotowski ukończył studia aktorskie na PWST w Krakowie. W latach 1955-1956 studiował reżyserię w moskiewskim Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej. Po powrocie do kraju podjął studia reżyserskie na swojej macierzystej uczelni (1956- 1960). Jako reżyser debiutował w 1957 roku w Starym Teatrze w Krakowie.
Wraz z Ludwikiem Flaszenem objął w 1959 r. Teatr 13 Rzędów w Opolu i przekształcił go w Teatr Laboratorium. Kierowany przez Grotowskiego i Flaszena Teatr Laboratorium nie był tradycyjnym teatrem, lecz instytutem ukierunkowanym na badanie sztuki teatralnej, a zwłaszcza sztuki aktora.
Od 1986 r. do swojej śmierci Grotowski pracował głównie w Pontederze (Włochy). W 1997 roku objął katedrę antropologii teatralnej w paryskim College de France i w tym samym roku wygłosił siedem wykładów z cyklu "Linia organiczna w teatrze i w rytuale". W 1998 r. wygłosił dwa ostatnie wykłady. 14 stycznia 1999 r. zmarł w Pontederze.
Wystawa, przygotowywana przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego i Zachętę Narodową Galerią Sztuki we współpracy z Instytutem im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu, potrwa do 25 marca 2009.