Grand Prix 9. Międzynarodowego Festiwalu Gombrowiczowskiego w Radomiu otrzymał Teatro Nacional Cervantes z Buenos Aires (Argentyna) za spektakl "Trans-Atlantyk". Nagrodę dostał także reżyser spektaklu Adrian Blanco. Festiwal zakończył się w czwartek przed północą.
Międzynarodowe jury pod przewodnictwem Jacka Wakara przyznało również nagrody dla aktorów i reżysera oraz pięć wyróżnień aktorskich.
Pierwszą nagrodę aktorską (3 tys. zł) otrzymał Gustavo Manzanal, odtwórca roli Witolda Gombrowicza w spektaklu "Trans-Atlantyk" (Teatro Nacional Cervantes w Buenos Aires). Druga nagroda (2 tys. zł) przypadła Agnieszce Radzikowskiej, odtwórczyni tytułowej roli w spektaklu "Iwona, księżniczka Burgunda"(Teatr Śląski im. S. Wyspiańskiego w Katowicach). Zespołową nagrodę aktorską (5 tys. zł) otrzymali artyści Opolskiego Teatru Lalki i Aktora im. A. Smolki.
Nagrodę za reżyserię (4 tys. zł) otrzymał Adrian Blanco - reżyser spektaklu "Trans-Atlantyk" (Teatro Nacional Cervantes w Buenos Aires).
Przewodniczący jury Jacek Wakar podkreślił, że Międzynarodowy Festiwal Gombrowiczowski jest po raz kolejny dowodem na to, że "Gombrowicz to nie tylko polski klasyk, ale autor wciąż żywy, wciąż nowoczesny, wciąż współczesny, taki, co inspiruje artystów i teatr na całym świecie". Według jurora, 9. edycja festiwalu pokazała w całej pełni międzynarodowy charakter imprezy. Tegoroczny festiwal zdominowany był przez teatry zagraniczne: ze Szwecji, Argentyny, Słowacji i Rumunii. Polskę reprezentowały: gospodarz festiwalu - Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu, Teatr Śląski im. S. Wyspiańskiego z Katowic i Opolski Teatr Lalki i Aktora im. A. Smolki.
Wszystkie spektakle, także te pokazywane przez polskie teatry, przygotowali reżyserzy zagraniczni.
Podczas festiwalu zaprezentowanych zostało osiem spektakli, z czego aż pięć to różne ujęcia pierwszego dramatu W. Gombrowicza - "Iwony, księżniczki Burgunda". Widzowie mieli też okazję zobaczyć nagrodzony Grand Prix "Trans-Atlantyk" w wykonaniu teatru z Buenos Aires. Z kolei teatr ze Sztokholmu (Szwecja) pokazał "Ferdydurke" oraz spektakl lalkowy "Barfotaupproret" ("Rewolucja na bosaka"), na podstawie niedokończonego dramatu Gombrowicza "Historia".
Festiwal powstał w 1993 r. Ideą organizatorów było stworzenie międzynarodowego, wielokulturowego forum wymiany myśli, doświadczeń, interpretacji oraz otwarcie na nowo dyskusji o Gombrowiczu, o czytaniu i odczytywaniu jego dzieła.
Festiwal Gombrowiczowski nieprzypadkowo odbywa się w Radomiu. W podradomskiej Wsoli znajduje się pałacyk, który kiedyś należał do Jerzego Gombrowicza, starszego brata pisarza, gdzie pisarz spędzał wakacje; obecnie mieści się tutaj Muzeum Witolda Gombrowicza. Znawcy jego twórczości twierdzą, że w tym miejscu powstał zarys "Ferdydurke".
Witold Gombrowicz (1904-1969) to jeden z najwybitniejszych pisarzy polskich XX wieku - prozaik, dramaturg i eseista. Międzynarodowe uznanie uzyskał u schyłku życia. Jego utwory były przekładane na wiele języków oraz inscenizowane w licznych teatrach na świecie.
em
Międzynarodowe jury pod przewodnictwem Jacka Wakara przyznało również nagrody dla aktorów i reżysera oraz pięć wyróżnień aktorskich.
Pierwszą nagrodę aktorską (3 tys. zł) otrzymał Gustavo Manzanal, odtwórca roli Witolda Gombrowicza w spektaklu "Trans-Atlantyk" (Teatro Nacional Cervantes w Buenos Aires). Druga nagroda (2 tys. zł) przypadła Agnieszce Radzikowskiej, odtwórczyni tytułowej roli w spektaklu "Iwona, księżniczka Burgunda"(Teatr Śląski im. S. Wyspiańskiego w Katowicach). Zespołową nagrodę aktorską (5 tys. zł) otrzymali artyści Opolskiego Teatru Lalki i Aktora im. A. Smolki.
Nagrodę za reżyserię (4 tys. zł) otrzymał Adrian Blanco - reżyser spektaklu "Trans-Atlantyk" (Teatro Nacional Cervantes w Buenos Aires).
Przewodniczący jury Jacek Wakar podkreślił, że Międzynarodowy Festiwal Gombrowiczowski jest po raz kolejny dowodem na to, że "Gombrowicz to nie tylko polski klasyk, ale autor wciąż żywy, wciąż nowoczesny, wciąż współczesny, taki, co inspiruje artystów i teatr na całym świecie". Według jurora, 9. edycja festiwalu pokazała w całej pełni międzynarodowy charakter imprezy. Tegoroczny festiwal zdominowany był przez teatry zagraniczne: ze Szwecji, Argentyny, Słowacji i Rumunii. Polskę reprezentowały: gospodarz festiwalu - Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu, Teatr Śląski im. S. Wyspiańskiego z Katowic i Opolski Teatr Lalki i Aktora im. A. Smolki.
Wszystkie spektakle, także te pokazywane przez polskie teatry, przygotowali reżyserzy zagraniczni.
Podczas festiwalu zaprezentowanych zostało osiem spektakli, z czego aż pięć to różne ujęcia pierwszego dramatu W. Gombrowicza - "Iwony, księżniczki Burgunda". Widzowie mieli też okazję zobaczyć nagrodzony Grand Prix "Trans-Atlantyk" w wykonaniu teatru z Buenos Aires. Z kolei teatr ze Sztokholmu (Szwecja) pokazał "Ferdydurke" oraz spektakl lalkowy "Barfotaupproret" ("Rewolucja na bosaka"), na podstawie niedokończonego dramatu Gombrowicza "Historia".
Festiwal powstał w 1993 r. Ideą organizatorów było stworzenie międzynarodowego, wielokulturowego forum wymiany myśli, doświadczeń, interpretacji oraz otwarcie na nowo dyskusji o Gombrowiczu, o czytaniu i odczytywaniu jego dzieła.
Festiwal Gombrowiczowski nieprzypadkowo odbywa się w Radomiu. W podradomskiej Wsoli znajduje się pałacyk, który kiedyś należał do Jerzego Gombrowicza, starszego brata pisarza, gdzie pisarz spędzał wakacje; obecnie mieści się tutaj Muzeum Witolda Gombrowicza. Znawcy jego twórczości twierdzą, że w tym miejscu powstał zarys "Ferdydurke".
Witold Gombrowicz (1904-1969) to jeden z najwybitniejszych pisarzy polskich XX wieku - prozaik, dramaturg i eseista. Międzynarodowe uznanie uzyskał u schyłku życia. Jego utwory były przekładane na wiele języków oraz inscenizowane w licznych teatrach na świecie.
em