Koty sfinks wbrew swojej nazwie wywodzą się z Toronto w Kanadzie. W 1966 roku w wyniku samoistnej mutacji, kotka urodziła dwa łyse młode. Przez wiele lat hodowcy europejscy i północnoamerykańscy prowadzili selektywną hodowlę bezwłosych kotów. W ten sposób powstała rasa, którą znamy do dziś. W latach 70. rozpoczęto w Holandii pierwsze programy hodowli nowej rasy. Pierwszy sfinks został zarejestrowany przez amerykańskie The Cat Fanciers’ Association (CFA) w lutym 1998.
Koty sfinks – wygląd
Sfinksy nie mają sierści, mają duże, odstające uszy, skośne oczy, smukłą głowę, mocno zarysowane nos i kości policzkowe, dobrze zabudowane ciało, długie łapy i ogon.
Koty sfinks – usposobienie
Koty te nie są agresywne, a bardzo czułe, łagodne i inteligentne. Uwielbiają przebywać z ludźmi i są bardzo przyjacielskie. Bardzo głośno mruczą, wydając z siebie bogatą skalę dźwięków. Koty te lubią dzieci i łatwo zaprzyjaźniają się z każdą istotą. Średnio żyją one około 14 lat.
Czytaj też:
Fani pokochali utwór z najnowszego odcinka „Gry o tron”. O czym jest „Jenny of Oldstones”?
Koty sfinks. Jedni je kochają, drudzy uważają za obrzydliwe