Żuwaczkowce są przykładem sukcesu ewolucyjnego – stanowią aktualnie ponad połowę wszystkich obecnych gatunków na Ziemi. Są wszędzie: od żyjących w morzu krabów po stonogi czyhające w zaroślach lub pszczoły latające po łąkach. Ich początki jednak były skromniejsze.
W okresie kambryjskim (539 do 485 milionów lat temu) pierwsze żuwaczkowce były zwierzętami morskimi. Większość z nich miała wyraźne tarcze na głowie lub pancerze. Paleontolodzy przyjrzeli się dokładniej wczesnemu żuwaczkowcowi zwanemu Odaraia alata i dokonali niezwykłego odkrycia.
Paleontolodzy z Royal Ontario Museum, Alejandro Izquierdo-López i Jean-Bernard Caron, ponownie zbadali anatomię gatunku na podstawie 150 okazów znalezionych w Burgess Shale. Ostatnio Odaraia alata były badane w latach 80. XX wieku.
Niesamowita anatomia prehistorycznych zwierząt. Naukowcy pod wrażeniem
Badacze zidentyfikowali u Odaraia parę dużych odnóży o ząbkowanych krawędziach. To niewątpliwe oznaki żuwaczek, które stanowią jedną z kluczowych i charakterystycznych cech grupy zwierząt żuchwowych. Szczegółowa analiza ponad 30 par odnóży zwierzęcia pozwoliła badaczom na dokonanie kolejnego zdumiewającego odkrycia. Zauważyli bowiem u niego skomplikowany system małych i dużych kolców.
Kolce te mogą się ze sobą przeplatać, chwytając mniejsze ofiary niczym sieć rybacką. – Tarcza Odaraia alata osłania praktycznie połowę jego ciała, łącznie z nogami. To tak, jakby stworzenie było zamknięte w rurce – powiedział dr Izquierdo-López.
Zdaniem naukowców wczesne żuchwowce, takie jak Odaraia alata, były jednymi ze zwierząt, które mogły być zdolne do migracji z morskich ekosystemów dennych – charakterystycznych dla okresu kambryjskiego – do górnych warstw toni wodnej.
Czytaj też:
Kury się... rumienią. Zaskakujące badania naukowcówCzytaj też:
Zderzenie gigantów. Siedmiometrowy rekin wpłynął w łódź