Oryks arabski, bo o nim mowa, to gatunek ssaka z rodziny wołowatych występujący naturalnie w środowisku stepowym i pustynnym Bliskiego Wschodu.
Niegdyś wędrował z Egiptu do Jemenu, ale w latach 70. XX wieku został sklasyfikowany jako wymarły na wolności z powodu nadmiernych polowań. Rogi oryksów arabskich będące inspiracją dla opowieści o jednorożcach w rzeczywistości stały się przekleństwem tych antylop – uczyniły z nich cel dla myśliwych, gdyż wierzono w ich magiczne moce – czytamy na CNN.
„Operacja Oryks”
W 1962 roku, kiedy na wolności pozostało mniej niż 500 oryksów arabskich, działacze na rzecz ochrony przyrody rozpoczęli „Operację Oryks”, aby uratować gatunek przed wyginięciem. Zespoły wysłane na pustynię na terenie dzisiejszego Jemenu Południowego schwytały trzy oryksy i zabrały je do zoo w Phoenix w Stanach Zjednoczonych. Był to pierwszy etap programu hodowli w niewoli.
Dwie dekady później, dzięki wspólnemu wysiłkowi wielu rządów, ogrodów zoologicznych i grup zajmujących się ochroną przyrody, w ramach projektu rozpoczęto ponowne wprowadzanie zwierząt na wolność. W 2007 roku państwa, na obszarze których występował oryks połączyły siły, aby opracować strategię ochrony obejmującą regionalną księgę stadną, w której rejestruje się osobniki trzymane w niewoli w celu kontrolowania hodowli.
Planowana reintrodukcja
Obecnie gatunek ten nadal stoi w obliczu zagrożeń wynikających z nielegalnych polowań, nadmiernego wypasu i susz, ale jego imponujący powrót skłonił IUCN (Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody) do podniesienia jego statusu z zagrożonego do gatunku narażonego w 2011 roku.
Terytorium, na którym zamieszkują oryksy obejmuje obecnie Izrael, Jordanię, Oman, Arabię Saudyjską i Zjednoczone Emiraty Arabskie. Próbując przywrócić oryksowi arabskiemu jego historyczny zasięg, zaproponowano reintrodukcję w Iraku, Kuwejcie i Syrii. Ekolodzy monitorują populacje żyjące w niewoli w tych krajach, mając nadzieję na utworzenie tam w przyszłości stabilnych stad.
Oryks arabski. Co je?
Oryksy arabskie są roślinożercami, żywiącymi się pustynnymi trawami i krzewami. Potrafią wykryć opady deszczu i wzrost roślin z odległości do 90 km – często wędrując na duże odległości w poszukiwaniu pastwisk. Jednak według IUCN mobilność może również narazić je na bezbronność, ponieważ wtedy znajdują się poza obszarami chronionymi.
Według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) obecnie na wolności żyje około 1220 oryksów arabskich, w niewoli zaś od 6000 do 7000 sztuk.
Czytaj też:
Zbiórka pod ważnym podpisem ws. zwierząt. „Czas, by Polacy zabrali głos”Czytaj też:
Koty cierpią po stracie najbliższych? Te badania ucinają spekulacje