Papugi od zawsze były uważane za jedne z najpiękniejszych ptaków na świecie. Różne gatunki mają zróżnicowane ubarwienie, a niektóre – jak ary – zachwycają intensywnymi kolorami. Jednak to nie wygląd jest ich największym atutem. Od lat badacze starają się rozwikłać zagadkę ich niezwykłej zdolności do powtarzania ludzkich słów. Nowe odkrycia, opisane w prestiżowym czasopiśmie naukowym „Nature”, rzucają na to zjawisko zupełnie nowe światło.
Tajemnice mózgu papużek falistych
Najnowsze badania wskazują, że papużki faliste mogą pomóc naukowcom zrozumieć mechanizmy ludzkiej mowy. To kolejne odkrycie, które podważa stereotyp o „ptasim móżdżku” jako symbolu ograniczonej inteligencji. W rzeczywistości wiele gatunków ptaków wykazuje zdolność do nauki, zapamiętywania, a nawet liczenia.
Szczególnie wyróżniają się papużki faliste – niewielkie, ale niezwykle inteligentne ptaki pochodzące z Australii. Na wolności żyją w stadach i porozumiewają się złożonymi, melodyjnymi trelami. Ich talent do naśladowania ludzkiej mowy budzi podziw. Przykładem jest samiec o imieniu Puck, który trafił do Księgi Rekordów Guinnessa jako posiadacz największego zasobu słów wśród papug – znał ich aż 1728!
Eksperymenty, które zmieniły wszystko. Czy papugi myślą jak ludzie?
Aby zrozumieć, jak papugi tworzą tak złożone dźwięki, naukowcy wszczepili elektrody do mózgów czterech ptaków. Urządzenia te monitorowały aktywność neuronalną podczas wydawania przez nie dźwięków. Uzyskane dane porównano z wynikami badań przeprowadzonych na ludziach oraz na ptakach śpiewających, takich jak zeberki. Wyniki były zaskakujące – okazało się, że część mózgu papug działa podobnie do kory mózgowej człowieka odpowiedzialnej za mowę.
W przeciwieństwie do zeberki, której wokalizacje są ściśle zakodowane, mózg papug działa modułowo. Umożliwia im większą swobodę w tworzeniu dźwięków. Co więcej, w ich mózgach za określone dźwięki odpowiadają konkretne neurony – podobnie jak u ludzi. Badacze odkryli, że papugi kodują wokalizację w sposób przypominający „klawiaturę dźwiękową”, gdzie pojedyncze neurony sterują różnymi tonami, spółgłoskami i samogłoskami.
Najważniejszym aspektem tych badań jest ich potencjalne zastosowanie w leczeniu ludzkich zaburzeń mowy, takich jak afazja. Odkrycia mogą pomóc w tworzeniu innowacyjnych terapii.
Czytaj też:
Bociany utknęły w drodze. Dlaczego zatrzymały się w Turcji?Czytaj też:
Czy psy naprawdę oglądają telewizję? Naukowcy rozwiewają wątpliwości