Wnikliwa analiza literatury pokazuje nam, że przez tysiąclecia, z nielicznymi wyjątkami, przywództwo oficjalnie spoczywało w rękach mężczyzn, reprezentujących cechy, wartości i talenty stereotypowo uznawane za męskie. Niezależnie od obecnej skłonności do wystrzegania się teorii cech przywódczych, nadal często wyróżnia się style dominacji, dowodzenia i kontroli.
Różne style przywództwa
W praktyce, w przestrzeni biznesowej, pojawiają się nieformalne anegdoty, opisujące cechy tzw. „urodzonych liderów”, którzy, co ciekawe, nie są kobietami, ale przystojnymi i zawsze elegancko ubranymi mężczyznami. Jeśli prześledzimy style przywództwa na przestrzeni długich stuleci, odkryjemy, że styl wojskowy, w którym ludzie otrzymują rozkazy od osoby dowodzącej, pozostał (mniej lub bardziej) zakorzeniony w sposobie myślenia organizacji. Ten styl charakteryzuje się hierarchiczną strukturą, jasnym łańcuchem dowodzenia oraz silnym naciskiem na dyscyplinę i posłuszeństwo.
Źródłem zaangażowania osób w grupie jest w takim przypadku przymus i strach, uwarunkowany dążeniem do uzyskania nagrody lub uniknięcia kary.
Historia ludzkości jest zbiorem opowieści o przywódcach wojskowych, politycznych, ekonomicznych, religijnych, zawodowych, świadomości społecznej, przywódcach technicznych lub organizacyjnych. Przywódcy ci, trwali na swoich stanowiskach, stosując różnorodne metody działania, a dziś najmniej znane szczegóły ich życia uznawane są fascynujące.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Wprost.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.