Globalne inicjatywy na rzecz zdrowia przynoszą pozytywne rezultaty w niektórych dziedzinach, takich jak walka z AIDS, gruźlicą i malarią, jednak mają też nieprzewidziane skutki na poziomie lokalnym – pisze „Le Monde”.
Raport Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), opublikowany w sobotę 20 czerwca w czasopiśmie medycznym „The Lancet", analizuje zarówno starsze jak i najnowsze dane w szczegółowym bilansie.
Stworzona przez WHO grupa skupiła się na 4 światowych inicjatywach: Globalnym Funduszu Walki z AIDS, Gruźlicą i Malarią (GFATM), amerykańskim Prezydenckim Planie Pomocy w Walce z AIDS (Pepfar) , Globalnym Sojuszu na Rzecz Szczepionek i Szczepień (Gavi) oraz Międzynarodowym Programie Walki z HIV/AIDS (PPS) Banku Światowego. Raport stwierdza, że inicjatywy „zmieniły sposób dostarczania pomocy publicznej." Pomoc rozwojowa przeznaczona na sektor zdrowotny przekroczyła 4 mld euro w 1990 r. i 16 mld euro w 2007 r.
Globalne inicjatywy przyczyniły się do polepszenia sytuacji milionów ludzi, wspierając rozwój medycyny pierwszego kontaktu i zaangażowanie społeczności lokalnych. Programy mające na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu się epidemii oraz pomoc zarażonym AIDS objęły swoim zasięgiem znacznie więcej ludzi.
W Malawi badania pokazały, że w miejscach gdzie wprowadzono programy, liczba osób poddających się terapii antyretrowirusowej, zwiększyła się czterokrotnie w latach 2005-2008. Wspólna strategia przyjęta przez RPA, Swaziland i Mozambik przy wsparciu Globalnego Funduszu, doprowadziła do zmniejszenia liczby zachowań na malarię o 85%. Ponadto w wielu przypadkach pomocy udzielano bezpłatnie, co przyczyniło się do wyrównywania szans wśród zarażonych.
Inicjatywy wywierają coraz większy nacisk na lokalną służbę zdrowia. Zwiększa się obciążenie personelu medycznego. Inną konsekwencją jest drenaż mózgów z sektora publicznego do organizacji pozarządowych, zwłaszcza w Kenii czy Zambii, co powiększa przepaść między miastami, a terenami wiejskimi. Do tego dochodzi powstanie odrębnych instytucji i zmniejszenie krajowych wydatków na zdrowie.
Grupa powołana przez WHO podkreśla w raporcie, że inicjatywy globalne nie są niezależne od krajowej służby zdrowia, lecz są z nimi powiązane. Grupa formułuje wiele zaleceń: należy przyznać większe środki krajowej służbie zdrowie i lepiej dokumentować skutki globalnych inicjatyw.
AF
Stworzona przez WHO grupa skupiła się na 4 światowych inicjatywach: Globalnym Funduszu Walki z AIDS, Gruźlicą i Malarią (GFATM), amerykańskim Prezydenckim Planie Pomocy w Walce z AIDS (Pepfar) , Globalnym Sojuszu na Rzecz Szczepionek i Szczepień (Gavi) oraz Międzynarodowym Programie Walki z HIV/AIDS (PPS) Banku Światowego. Raport stwierdza, że inicjatywy „zmieniły sposób dostarczania pomocy publicznej." Pomoc rozwojowa przeznaczona na sektor zdrowotny przekroczyła 4 mld euro w 1990 r. i 16 mld euro w 2007 r.
Globalne inicjatywy przyczyniły się do polepszenia sytuacji milionów ludzi, wspierając rozwój medycyny pierwszego kontaktu i zaangażowanie społeczności lokalnych. Programy mające na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu się epidemii oraz pomoc zarażonym AIDS objęły swoim zasięgiem znacznie więcej ludzi.
W Malawi badania pokazały, że w miejscach gdzie wprowadzono programy, liczba osób poddających się terapii antyretrowirusowej, zwiększyła się czterokrotnie w latach 2005-2008. Wspólna strategia przyjęta przez RPA, Swaziland i Mozambik przy wsparciu Globalnego Funduszu, doprowadziła do zmniejszenia liczby zachowań na malarię o 85%. Ponadto w wielu przypadkach pomocy udzielano bezpłatnie, co przyczyniło się do wyrównywania szans wśród zarażonych.
Inicjatywy wywierają coraz większy nacisk na lokalną służbę zdrowia. Zwiększa się obciążenie personelu medycznego. Inną konsekwencją jest drenaż mózgów z sektora publicznego do organizacji pozarządowych, zwłaszcza w Kenii czy Zambii, co powiększa przepaść między miastami, a terenami wiejskimi. Do tego dochodzi powstanie odrębnych instytucji i zmniejszenie krajowych wydatków na zdrowie.
Grupa powołana przez WHO podkreśla w raporcie, że inicjatywy globalne nie są niezależne od krajowej służby zdrowia, lecz są z nimi powiązane. Grupa formułuje wiele zaleceń: należy przyznać większe środki krajowej służbie zdrowie i lepiej dokumentować skutki globalnych inicjatyw.
AF