Mundial w RPA znacznie różni się od innych wielkich turniejów piłkarskich z przeszłości. Chyba po raz pierwszy, kibic niemieckiego zespołu po przegranej naszej jedenastki nie czuje gniewu, ale smutek i dumę – pisze o wczorajszym meczu dziennik „Süddeutsche Zeitung”.
31 milionów – tylu widzów oglądało półfinałowy mecz pomiędzy Niemcami a Hiszpanią. Tak wysoka oglądalność nie została do tej pory nigdy odnotowana w niemieckiej telewizji. Kto nie wyłączył telewizji zaraz po meczu, zobaczył 7-letnią dziewczynkę, trzymającą niemiecką flagę. Dziecko płakało i nikt nie mógł go uspokoić.
Ten obraz był symbolem stanu emocjonalnego wielu niemieckich kibiców. Na ulicy Leopoldstrasse w Monachium chwilę po północy można było jeszcze zobaczyć fanów, którzy ramię w ramię zmierzali do domu. Biodra owinięte mieli niemiecką flagą. Byli to dorośli ludzie, którzy wspierali siebie nawzajem. Niektórzy mieli łzy w oczach. Prawie nikt nie mówił o meczu z Hiszpanią, który Niemcy zasłużenie przegrali. Mało kto był wściekły, prawie nikt nie narzekał. Wszyscy opłakiwali przegraną, ale również niemal wszyscy, mimo klęski Niemiec, byli dumni z tego zespołu.
Podobne sceny miały miejsce w innych niemieckich miastach. Zwolennicy drużyny Loewa byli wprawdzie głęboko rozczarowani, ale jak informują rzecznicy policji z wszystkich większych miast w Niemczech, kibice po wyjściu z pubów i piwnych ogródków spokojnie wrócili do domu. Policja poinformowała również, że w przeciwieństwie do sytuacji, jakie miały miejsce po przegranej Niemiec z Włochami cztery lata temu, wielu niemieckich fanów świętowało hiszpańską wygraną razem z kibicami tej drużyny.
W 2010 roku, swoim niezwykłym stylem gry, niemiecka drużyna zdołała zjednać sobie ludzi. To nie był niemiecki czołg, zespół nie był euforyczny – to była pełna entuzjazmu drużyna, która prezentowała sympatyczny wizerunek również poza boiskiem.
Nawet dziś, dzień po meczu, ludzie nie mówią agresywnie o tej porażce. Niemcy przegrali z drużyną, której obecnie nie pokonałby pewnie żaden inny zespół. Fani wiedzą o tym. Dlatego reagują ze smutkiem i dumą i to jest największy komplement, jaki w tej chwili kibice mogą zrobić niemieckiej jedenastce.
Süddeutsche Zeitung, kr
Ten obraz był symbolem stanu emocjonalnego wielu niemieckich kibiców. Na ulicy Leopoldstrasse w Monachium chwilę po północy można było jeszcze zobaczyć fanów, którzy ramię w ramię zmierzali do domu. Biodra owinięte mieli niemiecką flagą. Byli to dorośli ludzie, którzy wspierali siebie nawzajem. Niektórzy mieli łzy w oczach. Prawie nikt nie mówił o meczu z Hiszpanią, który Niemcy zasłużenie przegrali. Mało kto był wściekły, prawie nikt nie narzekał. Wszyscy opłakiwali przegraną, ale również niemal wszyscy, mimo klęski Niemiec, byli dumni z tego zespołu.
Podobne sceny miały miejsce w innych niemieckich miastach. Zwolennicy drużyny Loewa byli wprawdzie głęboko rozczarowani, ale jak informują rzecznicy policji z wszystkich większych miast w Niemczech, kibice po wyjściu z pubów i piwnych ogródków spokojnie wrócili do domu. Policja poinformowała również, że w przeciwieństwie do sytuacji, jakie miały miejsce po przegranej Niemiec z Włochami cztery lata temu, wielu niemieckich fanów świętowało hiszpańską wygraną razem z kibicami tej drużyny.
W 2010 roku, swoim niezwykłym stylem gry, niemiecka drużyna zdołała zjednać sobie ludzi. To nie był niemiecki czołg, zespół nie był euforyczny – to była pełna entuzjazmu drużyna, która prezentowała sympatyczny wizerunek również poza boiskiem.
Nawet dziś, dzień po meczu, ludzie nie mówią agresywnie o tej porażce. Niemcy przegrali z drużyną, której obecnie nie pokonałby pewnie żaden inny zespół. Fani wiedzą o tym. Dlatego reagują ze smutkiem i dumą i to jest największy komplement, jaki w tej chwili kibice mogą zrobić niemieckiej jedenastce.
Süddeutsche Zeitung, kr