Nikt nie odpowie za próbe otrucia Walentynowicz?

Gdyby działanie esbeków nie zostało uznane za zbrodnię, cała sprawa uległaby przedawnieniu, w związku z czym trzeba byłoby oddalić skierowany przez IPN akt oskarżenia, dotyczący trzech funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa: Tadeusza G., Marka K. i Wiesława S. W 1981 r. byli oni pracownikami Departamentu IIIA MSZ wydziału III, który zajmował się zwalczaniem "działalności antysocjalistycznej".

Zbrodnie komunistyczne dotyczące prób zabójstwa przedawniają się dopiero w 2030 roku. Jeżeli sąd uzna - jak tego chce pion śledczy IPN - taką kwalifikację, to  rozpocznie się proces. Kilka dni temu odbyło się posiedzenie sądu w tej sprawie, ale decyzja nie zapadła. "Nasz Dziennik" dowiedział się w IPN, że pion śledczy popiera przedstawioną w akcie oskarżenia kwalifikację czynu jako zbrodni komunistycznej. Prokurator przedstawił na posiedzeniu sądu kolejne dokumenty na potwierdzenie tego założenia. Dlatego posiedzenie odroczono. Kolejne odbędzie się 22 czerwca.

SB miała podjąć próbę otrucia Walentynowicz w październiku 1981 r. w Radomiu podczas spotkania z robotnikami. Działaczka miała się zatrzymać u współpracownika SB o kryptonimie "Karol", którego bezpieka poinstruowała, w jakiej formie podać specyfik, który miał otruć Walentynowicz. Akcja się nie powiodła, ponieważ Walentynowicz zdecydowała się wcześniej niż planowała opuścić Radom. Dwa lata temu IPN postawił trzem esbekom zarzuty. Nie przyznali się oni do zarzucanych im czynów. Grozi im 5 lat więzienia.