Michał I od 2016 roku został zmuszony do wycofania się z życia publicznego z powodu choroby nowotworowej. Władzę w Rumunii objął jako 6-letni chłopiec w roku 1927. Pozostawał na tronie do 1930 roku i został odsunięty przez własnego ojca Karola II. Następnie rządził od 1940 do 1947 roku. W 1944, po klęsce rumuńskiej armii z ZSRR, Michał I rozkazał przerwanie sojuszu z III Rzeszą i wypowiedział jej wojnę, stając po stronie aliantów. W tym czasie kraj został zajęty przez Armię Czerwoną.
W 1945 roku Michał został zmuszony przez ZSRR do powołania zdominowanego przez komunistów rządu Petru Grozy. Próbował się przeciwstawiać krokom partii komunistycznej odmawiając podpisywania dekretów. W 1947 został zmuszony do abdykacji. W przypadku odmowy komuniści zagrozili zabiciem kilkuset studentów aresztowanych podczas strajków. Michał I przebywał na emigracji od 1948 roku.
Po upadku komunizmu w 1989 roku, nowe władze Rumunii blokowały dawnemu monarsze powrót do kraju. Obawiano się politycznej konkurencji z jego strony. Dopiero trzy lata później zezwolono Michałowi na odwiedzenie ojczyzny, w 1995 roku oficjalnie przywrócono mu rumuńskie obywatelstwo.