"Po ogłoszeniu jego zwycięstwa w polskich wyborach prezydenckich w październiku 2005 roku, Lech Kaczyński wypowiedział dwa znamienne słowa: +Zadanie wykonane+. Meldunek był skierowany do jego o pół godziny starszego brata-bliźniaka Jarosława. Dzisiaj musiałby zawołać do niego słowami: +Misja poniosła fiasko+. Po dwóch latach naznaczonych politycznym chaosem, zażartymi walkami o władzę i ciągłymi zmianami w ministerstwach, rząd Jarosława Kaczyńskiego jest u kresu. Koalicja z dwoma ekstremistycznymi ugrupowaniami, arcykatolicką Ligą Polskich Rodzin i populistyczną partią chłopską Samoobrona zawaliła się. Nowe wybory wydają się nieuniknione. I dobrze, że tak jest" - napisała "NZZ".
"Swoją często nienawistną polemiką z przeciwnikami Jarosław Kaczyński - osobliwa mieszanina wierności zasadom, pragmatyzmu i przebiegłości - zaszkodził politycznej kulturze kraju, szacunkowi dla demokracji, i to mimo zwalczania korupcji również we własnych szeregach. Rząd spowodował wiele zamętu, ale urzeczywistnił niewiele. Nie dotrzymał wielu wyborczych obietnic. Zajęty był przede wszystkim sobą" - ocenił szwajcarski dziennik.
"Jarosław Kaczyński nigdy nie był zbyt delikatny wobec swoich politycznych przeciwników. Widzi w nich przede wszystkim wrogów lub wręcz zdrajców. Ważne stanowiska w instytucjach politycznych i państwowych poobsadzał swoimi zaufanymi, nie naruszając przy tym w żadnym razie podstawowych zasad demokracji. Wybierał ich często nie ze względu na kompetencje fachowe, ale na lojalność. Krytycy mówią o państwie dworskim, opartym na demokratycznych podstawach" - czytamy w "NZZ".Artykuł zajmuje centralne miejsce na pierwszej kolumnie dziennika.
pap, em