Według ocen Irańskiego Centrum Obrony Praw Człowieka z 2007 roku, w świetle prawa życie kobiety w Iranie jest warte dokładnie połowę tego, co życie mężczyzny, podobnie jak świadectwo złożone przed sądem w jakiejkolwiek sprawie. Centrum, kierowane przez laureatkę Pokojowej Nagrody Nobla Szirin Ebadi, zamknięto w grudniu 2008 roku.
Według Centrum, kobieta może ubiegać się o rozwód tylko w szczególnych okolicznościach i w przypadku jego uzyskania ma prawo wychowywać swe dzieci tylko do siódmego roku życia. Zgodnie z irańskim prawem, mężczyzna może się rozwieść kiedy zechce i nie musi podawać powodów swej decyzji. Kobieta może się rozwieść tylko w kilku przypadkach: jeśli mąż całkowicie ją porzucił, jeśli jest narkomanem lub jeśli cierpi na impotencję. Mąż, który przyłapie swą żonę na uprawianiu miłości z innym mężczyzną, może zabić kochanków. W przypadku udowodnienia zdrady małżeńskiej, kobieta może być również skazana na śmierć przez ukamienowanie.
Mężczyzna musi mieć ukończone 18 lat, aby można było wykonać na nim wyrok śmierci. W przypadku dziewcząt granica ta wynosi zaledwie ukończone 9 lat. Podstawą tej praktyki są decyzje wydawane przez ajatollahów, czyli szyickich uczonych w zakresie prawa i teologii. W kraju jest 700 ajatollahów i "fatwy" dyktowane przez nich stanowią wyższe prawo, niż przepisy kodeksu.PAP, arb