Liberalne elity europejskie podnoszą często temat rzekomo opresyjnego charakteru chrześcijaństwa, zwłaszcza katolicyzmu. Zapominają jednocześnie o drugiej stronie medalu - prześladowaniach, jakim poddawani są chrześcijanie. Tymczasem rocznie ofiarą takich prześladowań pada na świecie około 100 mln osób.
Informacje zaprezentowane podczas konferencji zorganizowanej w Parlamencie Europejskim przez Konrada Szymańskiego i Mario Mauro niepokoją. Według danych organizacji międzynarodowych (m.in. Open Doors a także amerykańskiego Departamentu Stanu), aż 100 mln chrześcijan rocznie podlega różnego typu dyskryminacji. Każdego roku 170 tysięcy z nich cierpi bezpośrednio z powodu swoich przekonań. Co najmniej 75 proc. prześladowań religijnych na całym świecie jest skierowana przeciwko chrześcijanom.
Prześladowania przebierają rozmaite formy - od zakazu odprawiania rytuałów religijnych po morderstwa i palenie kościołów, co ma miejsce coraz częściej na pograniczu pakistańsko-indyjskim, czy w Algierii. Są kraje, w których rządy próbują chronić chrześcijan, ale spotykają się z agresją społeczeństwa (np. Indie), ale są też takie, w których rządy na agresji wobec chrześcijan budują swój kapitał polityczny (vide Algieria).
Zastanawiać może jedno - gdzie są wtedy obrońcy praw człowieka, którzy tak żarliwie dopominają się o prawa mniejszości? Przecież chrześcijanie np. w Indonezji są mniejszością. I są dyskryminowani. Dlaczego wolność religijna jest rozumiana jako wolność dla wszystkich - z wyjątkiem chrześcijan? Pomóc mogłaby Unia Europejska, która nie tylko co roku sporządza raport o przestrzeganiu praw człowieka, ale ma też do dyspozycji instrumenty natury finansowej. Wiele z krajów, w których chrześcijanie są prześladowani, jest objętych polityką sąsiedztwa i dąży do zacieśnienia relacji z Brukselą, bądź jest zainteresowanych umową o wolnym handlu z Unią. Nic nie stoi na przeszkodzie by to wykorzystać, uzależniając podpisywanie kolejnych umów od respektowania praw chrześcijan.