Śledztwo w sprawie nielegalnych aborcji nawet w ósmym miesiącu ciąży rozpoczęto w 2007 roku, po nadaniu przez duńską telewizję publiczną nakręconego ukrytą kamerą reportażu. Pokazano kobietę w siódmym miesiącu ciąży, która zwróciła się do Morina o aborcję, argumentując, że partner ją opuścił, a ona nie jest w stanie sprostać sytuacji, w jakiej się znalazła. Okazało się, że zabieg jest możliwy za 4 tysiące euro. Reportaż ujawnił też, że na przerwanie ciąży do klinik barcelońskich zgłaszają się kobiety z wielu krajów Europy, w których aborcja z różnych powodów nie byłaby możliwa.
Po reportażu policja skonfiskowała dokumentację medyczną 2780 pacjentek Morina, które dobrowolnie poddały się zabiegowi przerwania ciąży; śledztwem objęto 167 przypadków. Sam Morin przyznał podczas przesłuchania, że dokonywał aborcji u kobiet z 7,5-miesięczną ciążą, a następnie fałszował dokumenty.
Ze śledztwa wyłączono m.in. ok. 50 przypadków, które zgodnie z nowym, zliberalizowanym prawem do aborcji, są w Hiszpanii legalne. W klinikach doktora w Barcelonie co tydzień dokonywano ok. 30 aborcji, także u dziewczynek od 13 roku życia. Zabiegi kosztowały od 4 do 5 tys. euro i płaciło się za nie gotówką. Morino jest od wielu lat nosicielem wirusa AIDS, ale nie informował pacjentek o ryzyku zarażenia i osobiście przeprowadzał operacje.
W kilku klinikach Morino pracowali ginekolodzy bez uprawnień, anestezjolodzy bez nostryfikowanych w Hiszpanii dyplomów oraz sprzątaczki, które często spełniały funkcje pielęgniarek. Psychiatrzy opiniowali pacjentki bez przeprowadzania badań.
pap, ps