Były prezydent Włoch nie żyje. Polityce poświęcił całe życie

Rezygnując z kariery sędziego, zapoczątkowanej w 1943 roku, w 1946 roku został wybrany do Zgromadzenia Konstytucyjnego po referendum, w rezultacie którego zniesiono monarchię i ustanowiona została Republika. Od 1946 nieprzerwanie zasiadał w parlamencie i zajmował wielokrotnie stanowisko wiceministra i ministra w resortach sprawiedliwości, transportu, edukacji. Był jednym z założycieli i liderów Chrześcijańskiej Demokracji. W 1987 roku ówczesny prezydent Francesco Cossiga powierzył mu misję utworzenia rządu, ale przyszły prezydent z niej zrezygnował.

W kwietniu 1992 roku Scalfaro został przewodniczącym Izby Deputowanych, a miesiąc później parlament wybrał go na prezydenta kraju. Był szefem państwa w wyjątkowo trudnym okresie, gdy doszło do  ujawnienia gigantycznej afery korupcyjnej na szczytach polityki, znanej jako Tangentopoli. Doprowadziła ona do upadku większości partii, w tym także Chrześcijańskiej Demokracji. Po zakończeniu sprawowania urzędu prezydenta Scalfaro, zgodnie z włoskim zwyczajem parlamentarnym, otrzymał tytuł dożywotniego senatora.

Benedykt XVI w telegramach kondolencyjnych wysłanych do rodziny oraz prezydenta Włoch Giorgio Napolitano napisał, że Scalfaro był "wybitnym katolickim mężem stanu", który "działał na  rzecz krzewienia dobra wspólnego oraz trwałych wartości etyczno-religijno-chrześcijańskich, należących do  tradycji historycznej i obywatelskiej Włoch". "Był wiernym sługą instytucji i człowiekiem wiary" - podkreślił papież, którego słowa przytoczyło Radio Watykańskie.

PAP, arb